روز چهارشنبه ۷ آبان، هم‌زمان با روز پرستار، مراسمی با حضور مسعود پزشکیان در سالن همایش‌های صدا و سیما برگزار شد اما بسیاری از پرستاران منتقد اجازه ورود نیافتند. محمد شریفی‌مقدم، دبیرکل خانه پرستار، این اقدام را «بی‌احترامی به پرستاران» دانست و گفت این همایش‌ها فقط برای نمایش «وضعیت مطلوب» برگزار می‌شود؛ در حالی که پرستاران در ماه‌های گذشته در شهرهای مشهد، اهواز، یزد، رفسنجان و کرمانشاه تجمع کرده‌اند.
مطالبات مشترک پرستاران، اجرای واقعی قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری، افزایش دستمزد، پرداخت معوقات، جبران کمبود نیرو و توقف برخوردهای امنیتی با فعالان صنفی است. طبق آمار وزارت بهداشت، تنها در سال گذشته بیش از ۲۵۰۰ پرستار از کشور خارج شدند یا استعفا داده‌اند.
در تبریز نیز پرستاران در مراسم حکومتی روز پرستار در تالار دانشکده داروسازی، با در دست داشتن پلاکاردهای اعتراضی، خواستار «عدالت در نظام سلامت» و «پرداخت کامل اضافه‌کاری‌ها» شدند. پرستاران می‌گویند فشار کاری، دستمزد پایین و عدم تغییر شرایط، آن‌ها را خسته و بی‌انگیزه کرده است.
در حالی که حکومت با همایش‌های نمایشی میخواهد چهره‌ای آرام و مطلوب از نظام درمانی نشان دهد اما واقعیت بیمارستان‌ها بردگی مزدی پرستاران و کارکنان، خستگی و ناامیدی است؛ نشانه‌ای از بحران عمیقی که جمهوری اسلامی در سیستم بهداشت و درمان ایجاد کرده است.
