اعتصاب پرستاران همراه با تجمعات اعتراضی کادر درمان در اکثر شهرهای ایران در حال انجام است و تاکنون پرستاران بیش از ۳۰ شهر و دهها بیمارستان کشور به اعتصابات و اعتراضات سراسری پیوستهاند؛ اعتصابی که میتوان از آن به عنوان بزرگترین اعتصاب و اعتراض کادر درمان و پرستاران ایران در دوران جمهوری اسلامی یاد کرد.
پرستاران همانند معلمان، کارگران، بازنشستگان و کارمندان دیگر از مشکلات اقتصادی، تبعیض، حقوق و دستمزدهای نامتناسب، قدرت خرید پایین و فشارهای اقتصادی و روانی که هر ماه افزوده میشود، در رنج هستند.
پرستاران در شرایطی سخت و طاقتفرسا با کمترین حقوق و مزایا در حال کار هستند. کمبود پرستاران در مقیاسی صدها هزار نفره، فشار کاری مضاعفی را به این بخش جامعه تحمیل کرده که منجر به شیفتهای بیشتر و فشارهای جسمی و روانی میشود که خبرهای خودکشی و ایست قلبی پرستاران، از شدت و عمیق این بحران حکایت دارد.
حکومت جمهوری اسلامی اما مانند همیشه به جای رفع مشکلات و پاسخگویی، تهدید و تنبیه پرستاران معترض را در پیش گرفته است و خواهان از بین بردن اتحاد و اعتصاب پرستاران است. اما آنها با ایستادگی و دلاوری در برابر تبعیض و ستم ایستادهاند و با حمایت جامعه و جنبشهای فعال مبارز این مسیر ادامه خواهد یافت.
تشکل رنگینکمانان ایرانی و بخش اعظم جنبش دفاع از حقوق همجنسگرایان، دوجنسگرایان، ترنسجندرها، بیناجنسیها و کوییرهای ایران و فعالین آن، با تمام قدرت از این اعتراض جمعی و اعتصاب سراسری پرستاران، قاطعانه حمایت کرده و خود را همراه و همگام با مبارزات و مطالبات پرستاران میدانند. ما هرگونه تهدید و آزار حکومت و نیروهای امنیتی و نظامی علیه پرستاران را محکوم میکنیم و از مطالبات پرستاران و کادر درمان حمایت میکنیم.
تشکل رنگینکمانان ایرانی
۱ شهریور ۱۴۰۳