اتحادیه تشکل‌های کامیونداران و رانندگان سراسر ایران در بیانیه‌ای به تاریخ ۲۴ اردیبهشت‌ماه اعلام کرد که از روز اول خردادماه، رانندگان در اعتراض به وضعیت اسفناک موجود، وارد اعتصاب و اعتراض سراسری خواهند شد.
در این بیانیه ضمن برشمردن مشکلاتی چون کمبود سوخت توزیعی، قحطی قطعات یدکی، بیمه‌های گران و عاری از خدمات، تاخیر یا عدم پرداخت کرایه‌بارها و بلاتکلیفی وضعیت رانندگان کشته شده یا آسیب‌دیده در فاجعه بندر رجایی، نوشته شده:
«ما دیگر نمی‌خواهیم به این بی‌عدالتی تن دهیم… این اعتراض برای زندگی است؛ این ایستادگی برای کرامت‌مان است؛ این فریاد، فریاد همه ماست… از همه رانندگان سراسر کشور دعوت می‌کنیم با توقف سراسری کامیون‌های خود از اول خرداد به مدت یک هفته صدای رسای عدالت‌خواهی خود را به گوش مسئولان رسانده و در اعتراض به فاجعه بندرعباس و به یاد همکاران شهیدمان، روز اول خرداد را به رژه پرشکوه کامیون‌ها در سراسر شهرهای ایران اختصاص دهیم.»
با وجود اینکه آغاز فراخوان یک خرداد اعلام شده، به نظر می‌رسد که انتشار خبر افزایش قیمت گازوئیل و اعلام سه‌نرخی شدن قریب‌الوقوع آن، برخی رانندگان کامیون از جمله در بندرعباس از روز دوشنبه ۲۹ اردیبهشت‌ماه به استقبال فراخوان اعتصاب سراسری رفته‌اند؛ موضوعی که میزان آمادگی شرایط میان رانندگان برای پیوستن به اعتصاب را به رخ می‌کشد. انتظار می‌رود رانندگان وانت و کامیون‌های سبک هم با فراخوان اعلام شده کامیونداران همراه شوند.
اعتصاب سراسری رانندگان حتی در شکل محدود آن می‌تواند با فلج کردن شبکه حمل و نقل کشوری، ضربه کاری اقتصادی و سیاسی به حکومت وارد کند و از این رو از اهمیت بالایی برخوردار است. چنان پراهمیت که عبدالرضا رحمانی فضلی، وزیر کشور حسن روحانی در مصاحبه‌ای مربوط به زمستان ۱۴۰۳، بزرگترین بحران دوران زمامداری خود را اعتصاب کامیونداران دانست؛ بحرانی از دید او، حتی بزرگتر از مواجهه دولتش با خیزش آبان ۹۸ که کل نظام را نشانه رفته بود.
