خودتان از نشت گاز “شهید” میشوید؛ از مردم بیگناه در ایست و بازرسی انتقام میگیرید!
شامگاه پنجشنبه ۲۶ تیرماه ۱۴۰۴، در شهرستان خمین، نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی مستقر در ایست بازرسی نزدیک به یک پادگان نظامی، با تیراندازی مستقیم به دو خودروی شخصی، جان چهار عضو یک خانواده، از جمله یک کودک را گرفتند. نام کشتهشدگان این جنایت عبارت است از محبوبه شیخی، محمدحسین شیخی، رها شیخی (کودک سهساله) و فرزانه حیدری است.
شدت این جنایت چنان فجیع و غیرقابلانکار بود که حتی خود حکومت ناچار شد اعتراف و اعلام کند که عاملان تیراندازی را بازداشت کرده و آنها را محاکمه میکند. نظام جمهوری اسلامی، جامعه ایران را دشمن خود میبیند و ایست بازرسیها ابزار شلیک و آزار به این دشمن هستند. هیچ سلاح و ابزار خاصی در خودروهای این افراد نبود، فقط «شک» نیروهای امنیتی-نظامی کافی بود تا خانوادهای به خاک و خون کشیده شود.
این جنایت به موجی از خشم عمومی در شبکههای اجتماعی دامن زده است. کاربران، چهرههای سیاسی و فعالان حقوق بشر، آن را نشانهای از وحشیگری یک رژیم در حال فروپاشی دانستند. این فاجعه امتداد سیاست سرکوبگرانهای است که پس از شکست جمهوری اسلامی در جنگ با اسرائیل شدت یافته است؛ از کشتن دو جوان آفرودسوار در همدان تا شلیک به یک بلاگر سبزواری. ایستهای بازرسی، به ابزار کشتار بدل شدهاند و باید فورا جمع شوند.
