یکشنبه ۴ آبان ۱۴۰۴، نیروهای امنیتی از ساعات اولیه صبح در اطراف ساختمان مجلس شورای اسلامی مستقر بودند تا مانع شکل‌گیری تجمع بزرگ بازنشستگان فولاد و معدن شوند؛ بازنشستگان از استان‌های تهران، اصفهان، کرمان، مازندران و گیلان خود را به پایتخت رسانده بودند.
با وجود محاصره و فشار نیروهای امنیتی، بازنشستگان توانستند تجمع اعتراضی خود را شکل دهند تا اعتراض خود را به انتقال غیرقانونی بازنشستگان فولاد به صندوق کشوری، همسان‌سازی ناقص حقوق و مشکلات درمانی اعلام کنند.
هم‌زمان در شهرهای رشت کرمانشاه اهواز و شوش نیز بازنشستگان تأمین اجتماعی به خیابان آمدند و مقابل ادارات و فرمانداری‌ها تجمع کردند. شعارها علیه فقر، گرانی، عدم خدمات مناسب صندوق بازنشستگی، حقوق ناچیز و بی‌عدالتی سیستماتیک بود. این اعتراضات، بازتاب بحران عمیق اقتصادی ناشی از تحریم‌ها، سیاستهای جنگ‌طلبانه و ماجراجویی اتمی جمهوری اسلامی است که سفره بازنشستگان را هر روز کوچک‌تر کرده است.
امروز بازنشستگان به یکی از پایه‌های اصلی اعتراض اجتماعی و سیاسی در برابر وضعیت فروپاشیده‌ی اقتصادی و نابرابری ساختاری ناشی از سیاستهای جمهوری اسلامی بدل شده‌اند و تا به دستیابی به مطالباتش از پای نخواهد نشست.
