تازهترین تصاویر ماهوارهای از سدهای ایران تصویری هولناک از بحران آب را نشان میدهد. پشت سد لار در شمالشرق تهران که زمانی پهنهای آبی و گسترده بود، امروز خاک ترکخورده دیده میشود؛ منبع اصلی آب آشامیدنی پایتخت در آستانهی خشکشدن کامل است.
دریاچهٔ لتیان در لواسان، ذخیرهگاه حیاتی تهران، تا حدی کاهش یافته که جزیرههای خشک در بسترش پیداست. سد سفیدرود در گیلان که میلیونها کشاورز دشتهای شمال ایران با آن زندگی میکردند، حالا با کمترین سطح ذخیره نیمقرن اخیر دستوپنجه نرم میکند.
سد امیرکبیر یا همان سدکرج نیز که تأمینکنندهی آب و برق تهران است، با افت چشمگیر سطح آب روبهروست. در جنوب ایران، سد رودبال فارس تقریباً خشک است و روستاهای اطراف آن با تانکر آبرسانی میشوند.
سد دانشمند گلستان و سد فریمان خراسان رضوی هم به کمتر از پنج درصد ظرفیت خود رسیدهاند و در شمالغرب، دریاچهٔ ارومیه که زمانی بزرگترین دریاچهٔ شور خاورمیانه بود، دیگر فقط لکهای نمک بر زمین مانده است.
این تصاویر ماهوارهای از وضعیت آبهای ایران، نه فقط روایت بحران آب، بلکه سندی از تخریب و چپاول منابع یک سرزمین، توسط جمهوری اسلامی است. جمهوری اسلامی با چند دهه غارت منابع، تخریب محیط زیست، سدسازیهای بیمنطق و مدیریت رانتی و فاسد، کشور ایران را به بیآبی کشانده است.
آنچه امروز دیده میشود، نه خشکسالی طبیعی، بلکه محصول مستقیم سیاستهای فاسد و مخرب، ناکارآمدی ساختاری و نادیدهگرفتن حق زندگی و آینده مردم ایران توسط جمهوری اسلامی است. خشکسالی ای که در ۶۰ سال گذشته بیسابقه است. این بیسابقهترین فروپاشی زیستمحیطی تاریخ معاصر ایران به دست نظامی فاسد و غارتگر است.
