زینب جلالیان، تنها زندانی سیاسی محکوم به حبس ابد که هفدهمین سال حبس خود را در زندان مرکزی یزد می‌گذراند، در چند هفته گذشته به دلیل «درد شدید در ناحیه پهلوی سمت راست» به بهداری زندان منتقل و پس از معاینه توسط پزشک عمومی، بدون انجام معاینات تخصصی و درمان قطعی به داخل بند بازگردانده شده است.
او در هفته‌های گذشته به دلیل درد شدید خواستار انتقال خود به مراکز درمانی خارج از زندان برای انجام آزمایشات لازم در این خصوص شده، اما به دلیل مخالفت وزارت اطلاعات از دسترسی به خدمات درمانی محروم است.
زینب جلالیان در محرومیت کامل حق درمان به‌سر می‌برد. او که از بیماری‌های متعد قلب، معده و روده رنج می‌برد، سالهاست که به بیماری ناخنک چشم مبتلاست. ماموران امنیتی و نمایندگان وزارت اطلاعات بارها حق مرخصی او را در گرو پذیرش اظهار ندامت او دانستند، امری که همواره و تاکیدا از سوی وی رد شده است.
همچنین روز سه‌شنبه هفدهم بهمن‌ماه ۱۴۰۲ زینب جلالیان در حالی که می‌بایست برای درمان بیماری ناخنک چشم به بیمارستان یزد منتقل می‌شد، به دلیل کارشکنی مسئولین زندان در زمان مقرر به بیمارستان اعزام نشد و به همین دلیل پزشک معالج از انجام اقدامات درمانی او خودداری کرد.
در تمامی ۱۷ سال گذشته، او بدون حتی یک روز مرخصی، به‌صورت پیوسته مورد شکنجه، بازجویی‌های مرگ‌آور و تبعید به بیش از پنج زندان در شهرهای مختلف، محکوم شده است. برای زینب جلالیان، حقی تحت عنوان «درمان پزشکی»، «بهره‌مندی از آزمایشات پزشکی قانونی» و یا هر حقوق ابتدایی، وجود ندارد.
