حکومت مرگ و نیستی، جمهوری اسلامی، در یکسال گذشته صدها نفر در ایران را پای چوبههای دار برده و از مقطع مهرماه ۱۴۰۲، آمار اعدام زندانیان را به طرز فزاینده و چشمگیری افزایش داده است. حکومت آدمخوار اسلامی، بقای خودش را به گرفتن جان انسانها گره زده و میخواهد با کشتن شهروندان، فضای ارعاب و اختناق را در جامعه گسترش دهد؛ شاید که بتواند روند سرنگون شدنش توسط مردم معترض را به تعویق بیاندازد.
همین روزها که مدام اخبار اعدام زندانیان به اسم «مواد مخدر» را میشنویم، تعداد زیادی از زندانیان سیاسی هم در صف اجرای حکم ماشین کشتار حکومت هستند که در میان آنها میتوان به این اسامی اشاره کرد: رضا رسایی، مجاهد کورکور، منصور دهمرده، فرشید حسینزهی، وفا آذربار، محمد فرامرزی، پژمان فاتحی و محسن مظلوم. احکام اعدام همه این افراد در دیوان عالی کشور تایید شده و هر لحظه خطر اجرای حکم آنها وجود دارد.
در برابر چنین وضعیتی، از یکسو خانوادههای زندانیان سیاسی محکوم به اعدام با تجمع روبروی زندان اوین و در شبکههای اجتماعی، به مردم ایران فراخوان دادهاند که صدای عزیزانشان باشند و برای لغو مجازات اعدام مبارزه کنند؛ از سوی دیگر به همت فعالین و نهادهای علیه اعدام، «کارزار هفته جهانی علیه اعدامها در ایران (۱۳ تا ۲۰ ژانویه)» شکل گرفته است که با حمایت دهها نهاد، حزب و سازمان و همچنین صدها نفر از فعالین روبرو شده است و اعتراضات بزرگی را در سطوح مختلف علیه حکومت اعدامی به پیش میبرد.
در عین حال، فشار جمهوری اسلامی بر زندانیان سیاسی و فعالین جنبشهای مبارزاتی و انقلاب زن زندگی آزادی رو به افزایش نهاده است. روزی نیست که صدور احکام سنگین حبس و شلاق و پروندهسازی برای افراد مختلف از هنرمند و دادخواه گرفته تا دانشجو و کارگر و معلم را در اخبار نبینیم. این استراتژی نخنما و قدیمی جمهوری اسلامی برای بالا بردن هزینه فعالیت سیاسی تاثیرگذار و مجازات فعالین است تا به خیال واهی حکومت، درس عبرتی شوند برای دیگران.
در مقابل چنین وضعیتی، همجنسگرایان، دوجنسگرایان، ترنسها و کوییرها هم باید دوشادوش بخشهای دیگر جامعه دست به اعتراض بزنند و خواستار لغو مجازات اعدام و آزادی بیقید و شرط همه زندانیان سیاسی شوند. رنگینکمانیها میتوانند حمایت خود از فراخوان خانوادههای زندانیان سیاسی محکوم به اعدام را اعلام کنند و در این هفته جهانی علیه اعدام، به هر شکلی که در داخل و خارج کشور برایشان امکانپذیر است، دست به اعتراض زنند. همبستگی و اتحاد همه ما مردم ایران علیه اعدام این پیام را به حکومت مخابره میکند که مردم عقب نمیکشند و تا پیروزی انقلاب زن زندگی آزادی، «زندان شکنجه اعدام، هرگز اثر ندارد.»
تشکل رنگینکمانان ایرانی
۲۵ دی ۱۴۰۲
۱۵ ژانویه ۲۰۲۴