بیانیه‌ای از سوی ۱۱۰ فعال اصلاحطلب منتشر شده که در آن صراحتا از مردم خواسته شده که در انتخابات پیش رو شرکت کنند. مسئله این نیست که شرکت در انتخابات فرمایشی که از قبل مهندسی شده چه تاثیری در حیات حداقلی و سرنوشت زحمتکشان و کارگران ایران دارد؛ چون پاسخ این پرسش بر همگان روشن است. پرسش اینجاست که وقتی چنین انتخاباتی هیچ مشروعیتی از جانب عموم مردم ندارد و حتی خود اصلاحطلبان فهرست منسجمی ندارند و بخشی از آنها نیز تلویحا انتخابات را تحریم کرده‌اند، این اقدام آنها چه معنایی دارد و چه چیزی را درباره جریان اصلاحات نشان میدهد.
در این بیانیه گفته شده که می‌توان با تعدادی از چهره‌های میانه‌رو همراهی کرد و از راه‌های مختلف جلوی اقتدارگرایی جریان حاکم را گرفت. این ادعا عین قلب واقعیت است؛ زیرا تنها کارکرد شرکت در انتخابات تحکیم حاکمیت اقتدارگراست که اصلاحطلبان همواره طبیعت ثانوی و روی خندان همین اقتدارگرایی بوده اند. واقعیت این است که حاکمیت به شکل بی‌سابقه‌ای با بحران مشروعیت مواجه شده و همزمان چهره اقتدارآمیز آن نیز به شدت مخدوش شده است و ترکیب عدم مشروعیت و ضعف حاکمیت برای مدافعان و ذی‌نفعان وضع موجود به قدری خطرناک است که با چنین اقداماتی تلاش مذبوحانه میکنند تا نابودی کامل مشروعیت نزد تمام اقشار و طبقات را اندکی به تعویق بیندازند.
اصلاحطلبان اگر واقعا به دنبال تغییر هستند باید بدانند تغییر بنیادین در جامعه ایران تنها از طریق یک انقلاب اجتماعی و از اعماق جامعه ایران و توسط توده ها و زحمتکشان ممکن است نه با برنامه های چاکرمآبانه و ملتمسانه آن هم از ساختار قدرتی که خود نیز جزیی از آن هستند. این قبیل نسخه‌پیجی‌ها نه تنها برای به دست آوردن سهم از دست رفته این جریان ورشکسته و از مد افتاد است. در مقابل ما یک بار برای همیشه فریاد زده‌ایم اصلاحطلب اصول گرا دیگه تمومه ماجرا.
ما شما را نمی‌خواهیم و دیگر فریب بازی های شما را نمیخوریم. اما ظاهرا اصلاحات و دیگر جریانات حاکمیت گوش شنوایی برای شنیدن صدای رسای مردم ندارند و درک نمی‌کنند که به پایان رسیده‌اند و مردم دیگر مشروعیتی برای این نظام که تنها بر پایه سرکوب استوار است، قائل نیستند. آینده ما در کف خیابان ها با مبارزه و تلاش مستمر برای تغییر واقعی به دست می‌آید و نه از دل صندوق‌های رای جمهوری اسلامی و انتخاب بین بد و بدتر.
زنده باد زن زندگی آزادی
زنده باد آزادی و برابری
مازیار سید نژاد – زندان اوین
دوشنبه ۷ اسفند ۱۴۰۲