اکنون که شرایط سیاسی داخلی و خارجی و اقتصادی و بحران‌های مختلف، جمهوری اسلامی را در ضعیف‌ترین حالت ممکن قرار داده و سرنگونی این نظام ضدانسانی و کوییرستیز بیشتر از هر زمانی ممکن در چشم‌انداز قرار گرفته، این سوال مطرح می‌شود که آیا در ایران فردا، هر جریان و گفتمانی توانایی حل واقعی مشکلات کوییرها در ایران را دارد؟!
برای پاسخ به این سوال، باید به رفتارها و گفتمان جریانات سیاسی و عقبه فکری آنها توجه کنیم. جدای از انتخاب سیاسی افراد که محترم است، آیا در سطح اجتماعی کوییرها، چیزی جدا از جامعه خود هستند؟ مسائل سیاسی، اقتصاد، امنیت، شادی، رفاه، آزادی، برابری همگی امور جمعی هستند و نمی‌توان با جریاناتی که توان اجرای حقیقی این مطالبات و ارزش‌ها را ندارند، ما رنگین‌کمانی‌ها در چهاردیواری بسته خانه‌هایمان به آن برسیم.
جریاناتی که تاکنون جز رفتارهای هموفوب، ترنس‌ستیز، کوییرستیز، تحقیر و تمسخر کوییرها نداشته‌اند؛ چگونه در فردای قدرت گرفتن می‌خواهند مطالبات ما را هم به عنوان یک کوییر و هم عضوی از یک جامعه بزرگتر با دغدغه‌های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و انسانی، فراهم کنند.
بی‌شک هر انسانی حق دارد بر اساس منافع و مطالبات خود جریانی سیاسی معینی را انتخاب کند؛ اما انتخاب جریاناتی که همین امروز تمسخر و توهین و کوییرستیزی و دگرجنسگرامحوری در کارنامه دارند و نمی‌خواهند تمام آزادی و برابری را به جامعه بدهند و در برابر آن اما و اگر می آورند؛ با به قدرت رسیدن، بازتولید ستم و تبعیضات در شکل و فرم دیگری و شاید با نام و رنگ و لعاب دیگری را دامن می‌زنند.
جریان، حزب، گروه یا گفتمانی توانایی احقاق حقوق و مطالبات حقیقی کوییرها و جامعه در ایران را دارد که آزادی، برابری، عدالت، رفاه و شادی را حق همه جامعه ایران بداند و فردا به بهانه‌ای دیگر و نامی دیگر تبعیض و ستم‌ها را تولید و بازتولید نکند؛ جریانی که سرسختانه مقابل هرگونه دست‌درازی مذهب، ارتجاع، و استثمار به کوییرها، زنان و کلیت جامعه ایستادگی کند و خواهان محو ریشه‌ای تبعیضات باشد. وظیفه ما کوییرها نیز پیوستن و همراهی با این چپ اجتماعی مدرن، تشکل‌یابی، سازمانیابی و مبارزه برای تحقق این هدف است.
مهران حمیدی
۵ اسفند ۱۴۰۳
۲۲ فوریه ۲۰۲۵
