برای روز یکشنبه ۲۲ ژوئن، ایادی جمهوری اسلامی در کشورهای مختلف با شعار صلح، ضدجنگ و نه به جنگ، فراخوان تجمع دادهاند. مردم ایران، قربانی جنگاند نه همراه حکومت جنگافروز؛ اگر کسی ادعای حمایت از مردم ایران و پایان واقعی جنگ و صلح است، باید بلافاصله از این تجمعات و سازماندهندگانش، دوری کند و علیه نظام جنگافروز و ضدانسانی جمهوری اسلامی، اعتراض کند نه با حضور در تجمعاتی با پرچم و تایید جمهوری اسلامی. اگر خواهان پایان جنگ هستیم، راهش ایستادن کنار همان رژیمی که این بحران را آفریده، نیست.
اینکه برخی در خارج کشور جرئت کرده چنین صحنههایی را بچیند، متاثر از وجود خلأییست که در هفتهی اول جنگ در فضای سیاسی اپوزیسیون خارج کشور برای پیشبرد اقدامات عملی فوری و سراسری احساس میشد. خلاء ناشی از عدم حضور پررنگ و انقلابی سازمانها، گروهها و فعالین سیاسی با شعارهای سرنگونیطلبانه علیه نظام جنگافروز و جنایتکار جمهوری اسلامی در خیابان و فضای رسانهای.
این خلأ باید فوراً با حرکت نیروهای پیشرو، عدالتخواه، برابریطلب و انقلابی پر شود. حضور خیابانی مطالبهگرانه و اقدامات عملی مختلفی باید انجام شود. فشار به دولتها برای تسلیم شدن فوری خامنهای و کنار گذاشتن برنامه بیهوده اتمی و پایان دادن به جنگ برای نجات جان غیرنظامیان، در کنار مطالبه بایکوت کامل سیاسی جمهوری اسلامی و عدم مشروعیت آن به عنوان یک دولت؛ از جمله مطالبات و اولویتهایی باید باشد که در اقدامات عملی خارج کشور باید دنبال شود. اینگونه است که میتوان به نظام جنگ افروز جمهوری اسلامی و جنگ، پایان داد.