حسن روحانی در تاریخ ۱۱ شهریورماه در شرایطی که مهلت حکومت برای پذیرفتن شروط غرب رو به پایان است، با صراحت کم‌سابقه‌ای تصمیمات کلان جمهوری اسلامی تحت رهبری خامنه‌ای را نشانه گرفت؛ او گفت اگر در سال ۱۴۰۰ بازگشت به برجام انجام می‌شد، امروز نه خبری از اسنپ‌بک بود و نه خسارت «۵۰۰ میلیارد دلاری» ظرف چهار سال گذشته.
این یعنی تنها در یک قلم، سیاست‌های جنگ‌افروزانه خامنه‌ای از ۱۴۰۰ تا امروز، معادل ۵۰۰ میلیارد دلار از ثروت مردم ایران را نابود کرده است؛ رقمی نجومی که گواه می‌دهد تصمیمات خامنه‌ای نه‌فقط کشور را از مسیر توسعه و رفاه دور کرده، بلکه مستقیم به نابودی و سقوط اقتصادی انجامیده است.
این حمله روحانی درست در نقطه مقابل سخنرانی اخیر خامنه‌ای است که به اصلاح‌طلبان و مقامات ناراضی حکومت هشدار داده بود که نقدها و نظرات متفاوت طوری بیان شود که به مبانی نظام خدشه‌ای وارد نشود.
اما واقعیت درون جمهوری اسلامی، چیز دیگری نشان می‌دهد؛ اعتراضات جامعه، فشارهای خارجی، شکست در جنگ با اسرائیل، سیاست منطقه‌ای و بحران اقتصادی، چنان وضعیت را بحرانی کرده که حتی چهره‌های درون حاکمیت مثل روحانی ترجیح می‌دهند خطر سرنگونی را گوشزد کنند تا سکوت کنند.
خامنه‌ای که سال‌ها توانسته بود با توازن‌سازی جناح‌ها مانع شکاف گسترده و علنی درون نظام شود، امروز آشکار است که این بالانس از دست رفته و جمهوری اسلامی در بدترین موقعیت تاریخی خود با اختلافات درونی، انزوا و فروریختن مشروعیت روبه‌روست و راه رهایی از آن ندارد.
