یکشنبه ۱۶ شهریور ۱۴۰۴، مسعود پزشکیان گزارش عملکرد دولت‌اش در یکسال گذشته را به خامنه‌ای به صورت علنی ارائه کرد؛ گزارشی دست‌چین شده، باب میل خامنه‌ای و سرشار نقاط قوت قوتی که جز دار و دسته خامنه‌ای، دیگران از چشم بصیرت برای دیدنش برخوردار نیستند. با این وجود در زمینه بحران آب، پزشکیان باز هم نتوانست جلوی خود را بگیرد و اصل مطلب را در کف دست خامنه‌ای گذاشت.
پزشکیان در سخنانی اعتراف کرد که «آبرسانی در شهرهای بزرگ با تانکر امکان‌پذیر نیست» و کشور در «بدترین شرایط» از نظر بحران آب قرار دارد. او «کاهش ۴۰ درصدی بارندگی‌ها» را عامل اصلی معرفی کرد، گویی هیچ اراده و مسئولیتی در مدیریت فاجعه وجود ندارد.
این اعتراف در حالی است که جمهوری اسلامی نه تنها آب و حق زندگی انسانی را از مردم گرفته، بلکه خاک و زمین ایران را هم به نابودی کشانده است و طبق آخرین آمارها، ایران با بحران عظیم فرونشست زمین و نابودی خاک قرار دارد. جمهوری اسلامی، زمین و منابع کشور ایران را به ویرانی کشانده است.
حکومتی که توان تأمین آب ندارد، حالا حتی خاک و بستر زمین را هم نابود کرده است. این شکست آشکار نشان می‌دهد که موجودیت جمهوری اسلامی مساوی با نابودی کلیت جغرافیای ایران و زیست هر جانداری در آن است.
