محمدرضا باهنر، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و نایب‌رئیس سابق مجلس اسلامی، روز شنبه ۱۲ مهر صراحتاً اعلام کرد که «قانون حجاب اجباری لازم‌الرعایت نیست». پیش از این قالیباف رئیس مجلس اسلامی هم گفته بود که اجرای مصوبه «عفاف و حجاب» به دستور شورای عالی امنیت ملی متوقف شده است؛ نشانه‌ای رسمی از عقب‌نشینی حکومت در برابر مبارزات سیاسی و انقلابی زنان و جوانان.
این عقب‌نشینی رسمی بعد از شکست سنگین سیاسی و نظامی جمهوری اسلامی در جنگ ۱۲ روزه با اسرائیل و ضربات امنیتیِ وارد شده به ساختارهای حکومتی و نیز فعال شدن «مکانیسم ماشه» و تشدید فشار سیاسی ـ اقتصادی جهانی، اهمیت راهبردی پیدا کرده است.
به‌نظر می‌رسد رژیم می‌کوشد این عقب‌نشینی در عرصه حجاب را که همچون جامی زهر توسط جامعه به او خورانده شده، به‌عنوان نرمشی اجتماعی در برابر جامعه جلوه دهد و طبق معمول از شکست، دستاوردسازی کند. در حالی‌که تجربهٔ میدانی از پلمب کافه‌ها، برخورد با تجمعات مختلط و ادامه سرکوب محلی نشان می‌دهد این عقب‌نشینی انتخاب واقعیِ حکومت نیست بلکه اجباری است؛ زورشان دیگر به مردم نمی‌رسد.
با این وجود باهنر فراموش نکرد که حد و مرز رژیم برای عقب‌نشینی در زمینه پوشش را گوشزد کند؛ او ادامه داد: «اما تا چقدر برهنگی آزاد است؟ بالاخره تا یک حدی باید باشد. همه کشورها در پوشش عرف دارند باید حتما رعایت کنیم.»
نکته‌ای که واضحا بر این واقعیت تاکید می‌کند که فتح خاکریز حجاب از چنگ حکومت توسط مردم، تنها یکی از دستاوردهای انقلابی مردم بوده؛ در ادامه باید با حفظ همین دستاورد بزرگ باید گام‌های بعدی را برداشت و با گسترش اعتراضات علیه آپارتاید جنسیتی، اعدام، وضعیت معیشتی و غیره، حکومت اسلامی را به عقب‌نشینی‌ها بیشتری وادار ساخت تا نهایتا روزی شاهد سرنگونی کامل رژیم باشیم.
