بامداد دوشنبه ۲۸ مهر ۱۴۰۴، علی آقاجری پیوند، جوان ۲۲ ساله اهل بهبهان، در زندان سپیدار اهواز به دار آویخته شد. آنچه این اعدام را به جنایتی آشکار و خشونتی وحشیانه بدل می‌کند، این است که علی در زمان وقوع جرم تنها ۱۷ سال داشت و «کودک‌مجرم» محسوب می‌شد.
در حالی‌که موج اعتراض‌ها به سیاست ضدانسانی اعدام در ایران و اعتصاب زندانیان قزلحصار برای لغو احکام مرگ به نماد مبارزه و مقاومت جمعی در برابر قتل عمد و خشونت دولتی بدل شده است، جمهوری اسلامی از سر توحش، یک کودک‌مجرم را اعدام کرد تا نقش استراتژیک اعدام در عمارت خونبار حکومتش را بار دیگر به اثبات برساند.
مبارزه علیه اعدام باید بیش از پیش تکثیر و گسترده شود و شعار نه به اعدام، به شعاری اساسی در مبارزات تمامی بخشهای جامعه تبدیل شود. پیوستن به جنبش نه به اعدام، ضرورتی انسانی است برای حفظ جان کودکان و انسانها در ایران.
