روز یکشنبه ۲۷ مهر ۱۴۰۳، حزب اتحاد ملت ایران اسلامی، از احزاب وابسته به جریان اصلاح‌طلب، در نامه‌ای رسمی و سرگشاده به مسعود پزشکیان، خواستار «بازنگری راهبردی در روابط ایران و آمریکا» شد.
این حزب به دبیرکلی آذر منصوری، تأکید کرده که پس از ۴۷ سال «سیاست‌های آرزومحور و ایدئولوژیک»، زمان واقع‌گرایی و انتخاب مسیر تازه در سیاست خارجی فرا رسیده است. این نامه در فضایی اهمیت می‌یابد که خامنه‌ای چندین بار پس از جنگ ۱۲ روزه با اسرائیل، هرگونه تغییر در رویکرد جمهوری اسلامی نسبت به آمریکا را رد کرده بود.
این موضع‌گیری، نشانه‌ای دیگر از شکاف عمیق در درون نظام است. اصلاح‌طلبان حکومتی در حالی از «دیپلماسی خلاق و تعامل با جهان» حرف می‌زنند که خود سال‌ها در حفظ همین ساختار سرکوبگر نقش داشته‌اند.
اعتراف امروز آنان به ضرورت تغییر، بیش از هر چیز بیانگر فرسودگی و بن‌بست جمهوری اسلامی است؛ بن‌بستی که هیچ «نقشه راهی» از درون نظام نمی‌تواند از آن عبور کند و بحران را حل کند، مگر با کنار زدن کل این ساختار پوسیده.
