متنی از مصطفی تاجزاده با عنوان «ایران پس از ۱۲ روز» در تاریخ ۲۷ آبان از زندان اوین، در کانال تلگرامی‌اش منتشر شده است. تاجزاده وضعیت کنونی ایران را بن‌بستی میان حکومت و جامعه توصیف می‌کند؛ جایی که فروپاشی اعتماد عمومی، بحران‌های اقتصادی و فرسودگی نهادهای حکمرانی، کشور را به آستانه یک تغییر اجتناب‌ناپذیر رسانده است.
او با معرفی خامنه‌ای به عنوان مسئول مستقیم وضع کنونی و پیامدهای احتمالی تحولات آتی، تأکید می‌کند که آینده ایران یا به سمت یک گذار مسالمت‌آمیز و مدیریت‌شده می‌رود یا وارد چرخه‌ای از بحران‌های خارج از کنترل خواهد شد.
تاجزاده راه‌حل را در عقب‌نشینی محاسبه‌شده حاکمیت، پذیرش مشارکت سیاسی و ایجاد امکان اصلاحات ساختاری اما «غیرانقلابی» می‌بیند؛ اصلاحاتی از مسیر رفراندوم، آشتی ملی و بازسازی اعتماد عمومی؛ بی‌آن‌که چارچوب اصلی ساختار قدرت و اقتصاد از هم گسسته شود.
تاجزاده در مقام چهره‌ای متعلق به جنبش ملی‌اسلامی و از نمادهای اصلاح‌طلبی در جمهوری اسلامی، نگران تغییراتی است که ممکن است به فروپاشی کامل ساختار سیاسی-اقتصادی موجود و حذف کامل نیروهای وابسته به آن بینجامد؛ ساختاری که سرمایه‌داران «ملی»، شبکه‌های امنیتی-نظامی و نهادهای اقتصادی مذهبی را شامل می‌شود.
او تلاش می‌کند سناریوهای براندازی، انقلاب یا تغییرات رادیکال را «غیرواقع‌بینانه و پرهزینه» نشان دهد و در مقابل، مدلی از گذار کنترل‌شده را پیشنهاد دهد که در آن بخش‌هایی از نظام فعلی، اصلاح‌طلبان و شبکه‌های مدنی-سیاسی وابسته، بتوانند در آن نقش‌آفرینی داشته باشند.
این رویکرد ادامه همان سنت فکری جریان ملی‌اسلامی است؛ جلوگیری از هر تغییری که بتواند ساختار اقتصادی-امنیتی موجود را واژگون کند، ترس از هر تغییر بنیادین سیاسی و اجتماعی و تلاش برای حفظ سهم نیروهای جمهوری اسلامی در آینده سیاسی ایران، حتی در نبود نظام اسلامی.
