اجرای مشترک سینا ساعی و سروین ضابطیان در شامگاه ۷ آذر ۱۴۰۴ در فینال فصل نخست برنامه «کارناوال» با موجی از واکنشها روبهرو شده است. ویدئوهای این اجرا که در چارچوب ضوابط جمهوری اسلامی و با پوشش اسلامی ضبط شده بود، بلافاصله اعتراض کاربران شبکه های اجتماعی، خوانندگان و رپرهای زن را برانگیخت؛ زنانی که سالهاست به دلیل قوانین جمهوری اسلامی از اجرا در ایران محروم شدهاند.
جاستینا، رپر زن ممنوعالکار، این اجرا را نشانه تبعیض سیستماتیک دانست و نوشت کسانی از زنان اجازه صحنه رفتن دارند که وادار شدهاند با معیارهای حکومتی خود را تطبیق دهند. بهار دهکردی و چند هنرمند زن دیگر نیز تأکید کردند که چنین اجراهایی در این شرایط، نوعی توهین به یاد زنان کشته شده توسط جمهوری اسلامی در انقلاب زن زندگی آزادی است.
آنچه در فینال «کارناوال» رخ داد، بخشی از راهبرد ثابت جمهوری اسلامی برای سفیدشویی فرهنگی خود است؛ راهبردی که با استفاده گزینشی از حضور زنان در ورزش، سینما و هنر، تلاش میکند تصویر یک نظام «عادی» و پذیرفتنی ارائه دهد؛ در حالی که ساختار اصلی همان ممنوعیت، سانسور و سرکوب صدا و حقوق زنان است.
هنرمندان و ورزشکاران زن باید بدانند که جمهوری اسلامی در این شرایط بسیار به استفاده ابزاری از آنها برای ترمیم چهره تخریب شده خود نیاز دارد و باید همکاری با جمهوری اسلامی را به شکل کامل بایکوت کرده و در کنار مبارزات زنان و جامعه ایران علیه جمهوری اسلامی قرار بگیرند.
