روز یکشنبه ۱۶ شهریور ۱۴۰۴، مجلس اسلامی در جلسه غیرعلنی طرحی را تصویب کرد که عنوان آن «تقویت نیروهای مسلح» است. طبق این مصوبه، وزارت نفت و سازمان برنامه و بودجه موظف شده‌اند ، معوقه بودجه نیروهای مسلح جمهوری اسلامی در سال‌های ۱۴۰۳ و ۱۴۰۴ را بپردازند.
همچنین ۲ میلیارد یورو برای خرید تسلیحات خارجی، ۱.۵ میلیارد دلار از درآمد فروش نفت برای جبران خسارات در جنگ با اسرائیل و نزدیک به ۳۰ درصد درآمد و مالیات سازمان ترانزیت هوایی کشور برای تقویت پدافند و نیروی هوایی ارتش اختصاص یافته است.
این مصوبه آشکارا نشان می‌دهد که جمهوری اسلامی پس از شکست‌های سنگین در جنگ با اسرائیل و تحمل خسارات بزرگ، به جای پاسخ به بحران‌های معیشتی مردم، باز هم سیاست نظامی‌گری و جنگ‌طلبی را در اولویت گذاشته است. رژیم می‌خواهد همچون ۴۵ سال گذشته، ثروت و دارایی مردم ایران را خرج پروژه‌های نظامی، اتمی، موشکی و تروریستهای نیابتی خود کند؛ روندی که چیزی جز فلاکت بیشتر برای جامعه و بی‌ثباتی برای منطقه به همراه ندارد و همچنین تقابل اسرائیل و غرب با جمهوری اسلامی را بسیار افزایش خواهد داد.
جمهوری اسلامی ثابت کرده که برای بقا، جز غارت و سرکوب و صدور بحران، راه دیگری نمی‌شناسد؛ روشی که البته به ته خط رسیده و حکومت جنگ‌افروز اسلامی را به پایان عمر سیاسی‌اش رسانده است.
