وضعیت زندگی جامعه ایران شامل جوانان، کوییرها، زنان، کارگران، بازنشستگان و اکثریت مزدبگیر و زحمتکشان هر روز دشوارتر از روز قبل میشود. شرایط زندگی شامل ابتداییترین امکانات همچون آب، برق و گاز و خدمات درمانی و آموزشی، در سراشیبی کیفیت نازل و قطعی قرار گرفتهاند و شرایط به گونهای پیش میرود که ادامه این شرایط برای اکثریت افراد جامعه غیرممکن شده است. جامعه ایران هیچوقت مانند امروز متنفر از کلیت جمهوری اسلامی و ساختارهای سیاسی، اقتصادی و فرهنگی-مذهبیاش نبوده است.
جمهوری اسلامی به دلیل سیاستهای ضدآمریکایی و غربستیزانه خود، تحریم و بحران اقتصادی را به جامعه ایران تحمیل کرده؛ سپس برای جبران تحریم و فشار اقتصادی با تورم، افزایش قیمتها و استقبال از گرانی دلار مقابل ریال، دست در جیب مردم زحمتکش و مزدبگیر میکند تا بتواند روزگار بگذارند.
جمهوری اسلامی دچار بحرانهایی است که به نقطهای غیرقابل بازگشت رسیدهاند؛ در سیاست خارجی، با سقوط بشار اسد و هلال شیعی، در منطقه و جهان، ضعیف و زمینگیر شده؛ اسراییل با کمک آمریکا و اروپا ممکن است تاسیسات اتمیاش را نابود کند؛ و این ضعف سیاسی و جهانی، در اوج خود قرار گرفته است.
سیاستهای فرهنگی حکومت مانند تحمیل حجاب و سبک زندگی اسلامی به زنان دچار شکست عظیمی شده است. بیمذهبی و تابوشکنی جوانان و زنان، جمهوری اسلامی و عواملش را درمانده کرده؛ به گونهای که از اجرای قانون حجاب، موقتا عقبنشینی کرده است. این مقاومت و مبارزات مستمر زنان و جوانان را به نقش اول مبارزات و انقلاب آتی ایران، تبدیل کرده است.
کارگران، بازنشستگان، پرستاران و معلمان و مزدبگیران هر روز با معیشت و سفره کوچکتر روبرو میشوند و ادامه این وضعیت به معنای نابودی کامل زندگی آنان است. در شرایطی که مقامات و نزدیکان قدرت در جمهوری اسلامی، هر روز با رانت و اختلاس، ثروتمندتر میشوند و جامعه با دیدن این تبعیض و ستمها، سرشار از خشم شده است. نظام جمهوری اسلامی هر روز بیش از روز قبل غرق در بحران، ضعیف و فلج اقتصادی شده و شرایط جهانی، منطقه و جامعه کاملا به ضرر حکومت و عواملش در حرکت است.
جامعه ایران با آغاز انقلاب زن زندگی آزادی به دنبال فرصتی برای تعیین تکلیف نهایی خود با جمهوری اسلامی و تلاش برای به پیروزی رساندن انقلاب خود است. این دوره زمانی بهترین فرصت است که جوانان، زنان، کوییرها و کارگران به خیابان بیایند؛ اعتراضات سراسری و اعتصاب را شروع کنند و با اتحاد و همبستگی در مبارزه، کمر جمهوری اسلامی را در هم بشکنند و نبض مبارزه برای سرنگونی و تغییر شرایط را به دست گیرند.
ما همجنسگرایان، دوجنسگرایان، ترنسها و کوییرهای ایرانی داخل و خارج کشور باید از این شرایط که جمهوری اسلامی در ضعف شدید بسر میبرد، استفاده کنیم و در همبستگی با جنبشهای آزادیخواه و برابریطلب و در راستای جنبش سرنگونی، متشکل و قوی، همراه با جامعه، برای سرنگونی جمهوری اسلامی و تغییر اساسی شرایط به نفع جامعه ایران، شویم و برای وارد کردن ضربه نهایی به حکومت آماده شویم.
تشکل رنگینکمانان ایرانی
۱۵ دی ۱۴۰۳
۴ ژانویه ۲۰۲۵
