هشت مارس، روز جهانی زن که همواره در ایران روز اعتراض به همه تبعیضات، بیحقوقی‌ها و ستم سازمان‌یافته‌ای بوده که جمهوری اسلامی به نیمی از جامعه تحمیل کرده، از شهریور ۱۴۰۱ با قتل حکومتی مهسا ژینا امینی حال و هوای تازه‌ای یافته و اینک دومین سالی است که مردم با پرچم انقلاب زن زندگی آزادی به استقبال این روز می‌روند؛ انقلابی که گرچه با اعتراض به حجاب اجباری آغاز شد و با نقش‌آفرینی برجسته زنان مبارز تداوم داشته، اما هدف اول و آخرش چیزی جز نابودی حکومت ضدزن اسلامی نیست؛ انقلابی که می‌خواهد رفع تبعیض از زنان و دستیابی به آزادی و برابری برای همه شهروندان را با سرنگونی جمهوری اسلامی متحقق کند.
همانطور که روز جهانی زن یادآور بیش از یک قرن مبارزات مستمر و درخشان زنان و جنبش‌های مترقی در تاریخ معاصر بشریت است که بدون تلاش‌های صورت گرفته آنها، دنیای امروز ما چنین نگاهی به مساله زن نداشت؛ هشت مارس امسال در ایران نیز یادآور زنانی است که به نمادها و سلول‌های بنیادین انقلاب زنانه جاری در ایران بدل شده‌اند. از زنانی که در اسفند ۵۷ نخستین اعتراض گسترده علیه جمهوری اسلامی و فرمان حجاب خمینی را سازمان دادند تا مادرانی که از خاوران و آبان گرفته تا زن زندگی آزادی یک لحظه هم پرچم دادخواهی از قاتلان را زمین نگذاشتند؛ از ندا آقاسلطان و نیکیتا اسفندانی گرفته تا نیکا، سارینا، غزاله، حدیث، یلدا، حنانه و هزاران زنی که پایان زندگی‌شان در خیابان و حین مبارزه علیه حکومت اسلامی رقم خورد؛ از مهسا و آرمیتا که با سلاح حجاب اجباری توسط حکومت به قتل رسیدند تا سحر خدایاری، آن دختر آبی ایران که به دست حکومت ضدزن خودکشی شد. هشت مارس در ایران روز تجلیل از هزاران زن چون زینب جلالیان، سپیده قلیان، نرگس محمدی، سپیده رشنو و رویا حشمتی است که داخل و بیرون از زندان، وحشت به جان حکومت می‌اندازند.
این زنان و این جنبش ریشه‌دار زنان در ایران، ستون‌های مقاومت و مبارزه مردم ایران علیه جمهوری اسلامی و نمادهای اعتراضات گسترده و انقلابی جامعه برای به زیر کشیدن حکومت است. بی هیچ اغراقی می‌توان گفت، جامعه امروز ایران که در همه ابعاد و سطوح، جمهوری اسلامی را به لبه پرتگاه سقوط هدایت کرده، روی دوش همین زنان و جنبش قدرتمند آنان ایستاده‌است که رویکردشان در برابر حکومت زن‌ستیز از روی اول تا به امروز جز این نبوده است: سر خم، قدغن.
حال یک سال و نیم پس از آغاز انقلابی به نام زن، زندگی و آزادی، جمعه ۱۸ اسفند ۱۴۰۲ مصادف با روز جهانی زن می‌تواند فرصتی باشد تا در ادامه روند یکسال گذشته در این روز باید خاکریز فتح شده بیحجابی را در مقیاسی گسترده‌تر تثبیت کنیم، حجاب‌ها را به صورت توده‌ای از سر برداشته و به آتش کشیم. فعالین و تشکل‌های دست‌اندرکار اعتراضات باید از طریق پیام‌ها و بیانیه‌های وسیع خود به مناسبت هشت مارس، بر مطالبات و آرمان‌های جامعه ایران و انقلاب زن زندگی آزادی تاکید کنند. جوانان، دانشجویان و دانش‌آموزان انقلابی و پیشرو باید با پیشبرد بیش از پیش فعالیت‌های میدانی نظیر شعارنویسی، پخش تراکت و شعاردهی شبانه، صدای رسای انقلاب خود را به گوش حکومت رسانند. از سوی دیگر ایرانیان خارج کشور باید با حضور حداکثری در تجمعات و تظاهرات‌های هشت مارس، از جامعه بین‌المللی بخواهند تا جمهوری اسلامی، حکومت آپارتاید جنسیتی را در سراسر جهان بایکوت کنند.
نابود باد حکومت ضدزن
پیروز باد انقلاب زن زندگی آزادی
سازمان جوانان کمونیست
۱۶ اسفند ۱۴۰۲
۶ مارس ۲۰۲۴