انقلاب زن زندگی آزادی و جوشش چند دهه مبارزات جسورانه و مستمر مردم ایران، جمهوری اسلامی را در ژنو به گوشه رینگ راند. در حالی که در هشت مارس روز جهانی زن امسال، کمیته حقیقت‌یاب سازمان ملل گزارش تحقیقی خود در رابطه با سرکوب معترضین از مقطع قتل حکومتی مهسا ژینا امینی را ارائه کرد، شورای حقوق بشر سازمان ملل روز دوشنبه ۲۸ اسفندماه ۱۴۰۲ در ژنو تشکیل جلسه داد تا حول گزارش‌های جاوید رحمان (گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور ایران) و کمیته حقیقت‌یاب بحث کرده و وضعیت «حقوق بشر» در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی را مورد بررسی قرار دهد.
در طی این جلسه هر دو گزارش جاوید رحمان و کمیته حقیقت‌یاب تصویری روشن از آنچه در ایران می‌گذرد ارائه داد و بیش از پیش به دنیا نشان داد که جمهوری اسلامی حکومت «جنایت علیه بشریت»، «اعدام»، «تجاوز»، «سرکوبگر» و «ضدزن» است. ارائه این گزارشات گام دیگری بود در جهت مستند کردن جنایات و تبعیضات سیستماتیک حکومت اسلامی در عرصه بین‌المللی که می‌تواند سنگ بنای اقدامات و جهت‌گیری‌های آتی سیاسی و حقوقی بین‌المللی علیه حکومت باشد و به همین اعتبار شکستی بزرگ برای جمهوری اسلامی محسوب می‌شود.
به علاوه، نمایندگان اکثریت دولت‌های جهان که سر سوزنی هم که شده مدنیت و مدرنیسم و آزادی در کشورهای‌شان معنا دارد، به جمهوری اسلامی تاختند و خواستار مواردی چون لغو فوری مجازات اعدام، آزادی همه زندانیان سیاسی، لغو حجاب اجباری، پایان یافتن تمامی اشکال تبعیض علیه زنان، به رسمیت شناختن حق آزادی بیان و حق اعتراض در ایران شدند. در واکنش نماینده جمهوری اسلامی وقیحانه تمامی گزارشات جاوید رحمان و کمیته حقیقت‌یاب را انکار کرد؛ موضعی که تنها خوشایند دیگر همکلاسی‌های جمهوری اسلامی همچون چین، روسیه و کره شمالی قرار گرفت که خود در کلاس «نقض حقوق بشر» جزء شاگرد اول‌ها محسوب می‌شوند.
برگزاری چنین جلسات و انتشار چنین گزارشات کوبنده‌ای علیه جمهوری اسلامی در سطح بین‌المللی، گر چه خود معلول انقلاب زن زندگی آزادی و فشار اعتراضات مردم ایران به دولت‌های جهان است؛ در عین حال می‌تواند نقش مهمی از نظر سیاسی، حقوقی و دیپلماتیک برای پیروزی انقلاب در ایران ایفا کند. اکنون مدت‌هاست وارد روندی از فشارهای همه جانبه به جمهوری اسلامی در عرصه جهانی برای منزوی کردن آن هستیم که پایان این روند باید به بایکوت حکومت آپارتاید جنسیتی در ایران ختم شود. برای اینکه دولت‌ها امروز این چنین علیه جمهوری اسلامی موضع بگیرند، مردم ایران تاکنون مسیر سختی را طی کرده‌اند؛ مسیری که باید با قدرت، با سازماندهی و تلاش مستمر همه ایرانیان خارج کشور، احزاب، سازمان‌ها و تشکل‌های سیاسی تداوم داشته تا به فرجام نهایی خود برسد.