جمهوری اسلامی با اعلام خاموشیهای گسترده برق و افشای وضعیت بحرانی تامین سوخت نیروگاههای ایران، دور جدیدی از فشار به معیشت مردم را آغاز کرده و ناتوانی خود در تامین حداقلهای زندگی مردم را نشان داده است. در عین حال، سیاستهای آمریکاستیزانه و اسرائیلستیزانه و جنگافروزی منطقهای جمهوری اسلامی، تحریم و کاهش سطح زندگی مردم را در مقیاسی بیش از پیش در پی داشته و آثار آن بر زندگی روزمره مردم، به شکل روزافزونی آشکار میشود.
جوانان، زنان، دانشجویان و دانشآموزان، معلمان و کارگران، پرستاران و بازنشستگان و افراد جامعه ایران باید در مقابل دستدرازی حکومت به حداقلهای معیشتی خود، بایستند و با هر توان و ابزاری که میشود، اعتراض خود را نشان دهند.
باید فضاهای شهری و محلات را با شعارنویسیهای اعتراضی پر کرد، تجمعات مختلف در برابر نهادهای حکومتی شکل بگیرد، اعتصاب و تحصنهای طولانی در مراکز مهم صنعتی و شهری در دستور کار قرار گیرد. در شبکههای اجتماعی هم باید به اعتراض بپردازیم و موجهای اعتراضی را شکل دهیم. ایجاد گروه و جمعهای اعتراضی در محله، مدرسه و دانشگاه و محل کار باید فورا ایجاد شوند و اجازه تعرض حکومت به حداقلهای معیشت خود را ندهیم.
جمهوری اسلامی کمر به نابودی جامعه ایران و غارت تمامی ثروتهای طبیعی و انسانی کشور بسته؛ در مقابل این تعرض وسیع حکومت، ما مردم باید به رسم تاریخ بشریت در چنین شرایطی، جنبش وسیع «مقاومت» برای بقای جامعه و دفاع از حرمت و کرامت انسانی افراد شکل دهیم؛ جنبشی که از پیش پرچم آن هم موجود است، زن زندگی آزادی و شعارش «فقر فساد گرونی، میریم تا سرنگونی».
مطلبی از تحریریه سازمان جوانان کمونیست
آبان ۱۴۰۳ – نوامبر ۲۰۲۴
