اعتراض گسترده و پرشمار ۱۲ تیرماه مردم همدان در مراسم خاکسپاری دو جوان آفرودسوار، محمدمهدی عبایی و علیرضا کرباسی، صرفا یک واکنش دادخواهانه به جنایت حکومتی نبود، بلکه پنج نشانه‌ی روشن از تغییر مسیر سیاسی جامعه در دل شرایط جنگی و امنیتی را به نمایش گذاشت:
۱. شکستن فضای رعب و سکوت: حضور گسترده و بی‌واهمه مردم در این مراسم، نشان داد که سیاست ارعاب و فضای امنیتی نتوانسته جامعه را ساکت کند؛ آن هم در شرایطی که حکومت تمام تلاس خود را کذده است تا تحت لوای جنگ و مقابله با «دشمن»، موج بی‌سابقه‌ای از اختناق را بر جامعه حاکم کند.
۲. رادیکالیزه شدن شعارها: شعار «دشمن ما همین‌جاست، دروغ می‌گن آمریکاست» که در تظاهرات مردم همدان سر داده شد، خط بطلانی عینی و خیابانی بود بر کل روایت رسمی و پرونده‌سازی‌های امنیتی و دشمن‌سازی بیرونی. مردم، دشمن اصلی خود را نه در بیرون از مرزهای ایران و نه اسرائیل و آمریکا، نظام جمهوری اسلامی به رهبری علی خامنه‌ای هدف‌گذاری کرده‌اند.
۳. دادخواهی فعال و پرصلابت: معترضان با فریادهای حق‌طلبانه خود در مراسم دو جوان کشته‌شده نشان دادند که انسان‌کشی و ترور حکومتی مردم، هرگز با خاکسپاری‌ها و حتی زیر سایه جنگ خاموش نمی‌شود؛ دادخواهی به خیابان بازگشته و عواقب سنگین دیگری هم برای رژیم در پی خواهد داشت.
۴. ارائه الگو به کل جامعه: اعتراض صریح و قدرتمند مردم همدان در شرایط شبه‌جنگی، راه را برای سایر شهرها و اقشار اجتماعی باز می‌کند تا در دل بحران جاری، فضا را به کنشگری سیاسی فعال علیه حکومت جنگ‌افروز برگردانند.
۵. ترس رژیم از مردم، نه مردم از رژیم: مردم همدان نشان دادند که فضای جنگی، با همه مختصات ویژه‌ای که دارد می‌تواند فرصتی باشد برای مطالبه‌گری، اعتراض و مبارزه. آنها مسیر را برای موج جدیدی از اعتراضات و اعتصابات نشان دادند که حضور توده‌ای مردم در بدترین و نامناسب‌ترین شرایط توازن قوا، به فلج شدن ماشین سرکوب حکومت منجر می‌شود. جمعیت کلید موفقیت اعتراض مردم همدان بود.
تهیه شده در سازمان جوانان کمونیست
۱۳ تیر ۱۴۰۴
