“ایستادهایم تا پایان”
دومین سالگرد قتل حکومتی مهساژینا امینی و آغاز انقلاب زن زندگی آزادی فرا می رسد. این در حالیست که جمهوری اسلامی در طول دو سال گذشته به ویژه از فروردین سال جاری تمام نیروها و ارگانها و امکانات موجود را بکار گرفته تا با جنگ با مردم به ویژه “جنگ علیه زنان” که نیروهای اصلی این انقلاب اند، آن را خاموش کند و از اعتراضات و اعتصابات احتمالی جلوگیری بعمل آورد؛ لذا اقدام به اشکال مختلف سرکوبها و خشنترین آنها از جمله اجرای احکام حبس برای تعداد وسیعی از فعالین زن، اتهام بغیْ به فعالین، صدور و اجرای اعدامهای پی در پی، و صدور حکم اعدام برای زندانیان سیاسی کرده است.
اما این سرکوبها به هیچ عنوان ذرهای از عزم و اراده مردم برای تداوم انقلاب زن زندگی آزادی و سرنگونی جمهوری اسلامی نکاسته است. چنانچه در صف مقدم اعتراضِ عموم مردم علیه جمهوری اسلامی، در جنبش زنان بر بستر اولین انقلاب زنانه تاریخ بشریت، شاهد “بیحجابی سراسری” هرچه گستردهتر و مقاومت زنان در خیابانها و سطح شهرها در برابر طرح نور (نام جدید گشت ارشاد) و همچنین برپایی اعتراض و اعتصاب و تحصن و مقاومت مثال زدنی در بند زنان اوین هستیم که به خط مقدم انقلاب زن زندگی آزادی از آن یاد میشود.
از طرفی دادخواهان هر چه بیشتر به مقاومت در برابر ظلم و جنایت ادامه میدهند و الهام بخش مبارزه انقلابی شده اند.
علاوه بر این، شکست مفتضحانه جمهوری اسلامی در انتخابات فرمایشی تیرماه، اثبات کرد که اکثریت مردم از این ظرف برای تسویه حساب سیاسی با جمهوری اسلامی استفاده کرده، رژیم را به عقب رانده، و جنبش سرنگونی و انقلاب زن زندگی آزادی را یک قدم جلو بردند.
همچنین اعتراضات مستمر و خیابانی بازنشستگان علاوه بر مطالبات معیشتی، علیه حجاب و علیه اعدام که به بازتولید فضای اعتراضی در ماههای گذشته منجر شده و نیز اعتصابات و اعتراضات کارگران، اعتراضات و اعتصابات بیسابقه پرستاران، تداوم مبارزه دانشجویان و تشکلهای دانشجویی حتی هنگام تعطیلی دانشگاهها، تداوم مبارزه رنگین کمانیها، تداوم مبارزه در زندانها، نشانی از جوشش جامعه در لایه های مختلف است که حتی جمهوری اسلامی را در زندانهای مخوف خود محاصره کرد است.
در فضای بین المللی هم، جمهوری اسلامی در چند ماه اخیر آسیبهای سیاسی عمیقی متحمل شده که در بلند مدت خود را بیشتر نشان خواهد داد؛ گزارش کمیته حقیقت یاب سازمان ملل که جمهوری اسلامی را در سرکوب انقلاب زن زندگی آزادی به “جنایت علیه بشریت” متهم کرد، تمدید ماموریت کمیته حقیقت یاب برای یکسال دیگر در جهت بررسی سرکوبها توسط جمهوری اسلامی در ایران، گزارش جاوید رحمان گزارشگر ویژه حقوق بشر ایران مبنی بر اینکه جمهوری اسلامی در دهه شصت متهم به جنایت علیه بشریت و نسل کشی است و تاکید بر ضرورت واکنش جامعه بین المللی به ویژه سازمانهای بین المللی به آن، قرار گرفتن سپاه پاسداران در لیست سازمانهای تروریستی کانادا، آغاز روند حقوقی همین اقدام مهم در آلمان و هلند، تصویب طرح تروریستی نامیدن سپاه پاسداران در پارلمان سوئد، بسته شدن مسجد آبی هامبورگ وابسته به جمهوری اسلامی و دهها مرکز اسلامی زیر مجموعه آن در آلمان، جملگی نشان می دهد که جامعه جهانی روند منزوی کردن جمهوری اسلامی را در دست دارد و زمینه های بایکوت جمهوری اسلامی را فراهم میکند.
در این فضا و با فرا رسیدن دومین سالگرد انقلاب زن زندگی آزادی، ما بعنوان تشکل انقلاب زنانه بار دیگر با ارزشهای والای انقلابمان که در شعار “زن زندگی آزادی” تجلی یافته و در دو منشور؛ “منشور حداقلی ۲۰ تشکل” و “منشور مطالبات پیشرو زنان ایران” مدون شده است، تجدید عهد و پیمان میکنیم و تاکید میکنیم که برای پیروزی نهایی باید دست به سازماندهی اجتماعی هرچه گستردهتر و اعتصاب عمومی بزنیم تا جمهوری اسلامی را لحظه به لحظه به نقطه پایان برسانیم. ادامه هرچه قدرتمندانهتر مبارزه متشکل و مستمر، سازماندهی اعتراض و اعتصاب، دیگر یک انتخاب نیست، بلکه یک ضرورت تاریخی برای نجات میلیونها انسان و برای برپایی یک جامعه آزاد و برابر و امن و سکولار و عادلانه و عاری از هرگونه ارتجاع است که ما همواره از آن محروم بودهایم.
تشکل انقلاب زنانه همچنین دست همه ایرانیان آزاده خارج کشور که همواره صدای مبارزات داخل کشور را انعکاس دادهاند را به گرمی میفشارد و بر ضرورت حضور خیابانی قدرتمند در تجمعات و تظاهرات شهرهای سراسر جهان به مناسبت دومین سالگرد انقلاب زن زندگی آزادی با خواستهای رادیکال و انقلابی از جمله “بایکوت حکومت آپارتاید جنسیتی”، “قرار دادن سپاه پاسداران در لیست سازمانهای تروریستی”و “بستن سفارتخانه های رژیم” تاکید موکد میکند.
حضور مستمر و مداوم و قدرتمند ما در “خیابان” است که میتواند توازن قوا را هم در داخل و هم در خارج کشور به نفع انقلاب زن زندگی آزادی تغییر دهد.
نابود باد حکومت ضدزن اسلامی
پیروز باد انقلاب زن زندگی آزادی
قسم به خون یاران ایستادهایم تا پایان
تشکل انقلاب زنانه
۲۱ شهریور ۱۴۰۳
