شکست استراتژیک در منطقه، ورشکستگی و فلج کامل اقتصادی در ایران، و تداوم انقلابی که سر باز ایستادن ندارد جمهوری اسلامی را در آستانه فروپاشی قرار داده است. زمینگیر شدن عملی حماس و حزب الله و سقوط بشار اسد صرفا شکست سیاست خارجی رژیم نیست؛ بلکه بیانگر ورشکستگی هویتی-استراتژیک حکومت است. اکنون ضدآمریکاییگری و غربستیزی، یعنی جهتگیری راهبردی که رژیم از بدو قدرتگیری خود دنبال کرده و امری هویتی برای جمهوری اسلامی بود، نه تنها کاربرد خود را برای عمر خریدن رژیم از دست داده، بلکه به ضد خود تبدیل شده است.
پیامدهای داخلی این ورشکستگی هویتی-استراتژیک شرایط کیفی و توازن قوای تازهای در عرصه سیاست ایران و منطقه به نفع مردم و به ضرر حکومت ایجاد کرده است. برای حکومت حضور فعال در منطقه از طریق نیروهای محور مقاومت و به ویژه حزبالله و حکومت بشار اسد اهرم مهمی برای حفظ قدرت خود در ایران بود و اکنون با دست رفتن این اهرمها حفظ قدرت به معضل لاینحل حکومت تبدیل شده است. یک نتیجه مهم این وضعیت قبل از هر چیز بیاعتباری خامنهای حتی در میان صفوف خود حکومتیها است. خامنهای پرچمدار خطی است که ظریف چندی پیش در مقالهای در نشریه آمریکایی (Foreign Affairs) آنرا “پارادایم کهنه” نامید و آمادگی حکومت متبوعهاش را برای مذاکره حتی با ترامپ اعلام کرد. پارادایمی که با تسخیر سفارت آمریکا آغاز شد و با سقوط اسد به پایان رسید.
از سوی دیگر حکومت از لحاظ اقتصادی با چنان بنبستی روبروست که به سرعت ورشکستگی کامل اقتصادی دولت و فلج جامعه را بدنبال خواهد داشت. روندی که با قطع روزانه برق، آلودگی غیر قابل تحمل هوا، تعطیلی مدارس و دانشگاهها و بخشی از بازار و مراکز تولیدی، و گرانی و تورم نجومی با نزول هر روزه ارزش ریال فیالحال آغاز شده است. این سیر قهقرایی نه تنها نشانی از تخفیف و فروکش ندارد بلکه با شتاب بیسابقهای وخیمتر و فراگیرتر میشود. جامعه در آستانه فلج و ایست کامل اقتصادی و اجتماعی قرار گرفته است.
این شرایط میتواند به تنشها و کشمکشها و تکانهای شدید در صفوف حکومت منجر شود. دار و دستههای حکومتی که منافع کلان اقتصادی و قدرت خود را در خطر میبینند به هر تلاشی دست خواهند زد تا موقعیت خود را حفظ کنند. اما هر تکان و به همریختگی در صفوف حکومت به سرعت به تعرض بیشتر جامعه منجر خواهد شد. جامعه در حالتی انفجاری قرار گرفته است اما این انفجار شکل یک عصیان و شورش کور را نخواهد داشت بلکه، با اتکا به پیشرویها و دستاوردهای انقلابی که بیش از دو سال است جریان دارد، برآمدی متعین و متشکل با خواستهایی روشن و شفاف و رادیکال و انسانی خواهد بود.
اکنون شرایط بیش از هر زمانی برای شکلگیری و گسترش جمعها و نهادها و شوراهای اعتراضی و هماهنگی و بهمپیوستگی هر چه بیشتر نهادها و شوراها و شبکههای مبارزاتی که فیالحال در داخل و خارج کشور وجود دارند و فعالیت میکنند، آماده و مساعد است. این سازمانیابی و همراهی و هماهنگی عاملی تعیین کننده است برای تجمعات گستردهتر خیابانی به ویژه علیه فقر و فساد (که بازنشستگان و کارگران نفت پرچم آنرا برافراشته نگاهداشتهاند)، علیه گرانی و قطع برق، علیه هرگونه دستگیری فعالین، علیه تعرض به زنان؛ برای تظاهرات و اعتراضات محلهمحور و سراسری، اعتصاب بخشهای مختلف جامعه، موج تازهای از اعتراضات دانشجویی، تداوم و گسترش جنبش پیروزمند بیحجابی و درهم شکستن آپارتاید جنسیتی (که حرکات شجاعانه آهو دریایی و پرستو احمدی دو نمونه بارز آن بود)؛ برای برآمد و تعرض کوبندهتر جنبش دادخواهی، اوجگیری جنبش علیه اعدام و جنبش برای آزادی زندانیان سیاسی، پیشروی بیشتر جنبش طرد و بایکوت جهانی جمهوری اسلامی، و در یک کلام برآمد کوبنده انقلاب در همه سطوح.
حزب، کارگران، معلمان و دانشجویان، پرستاران، زنان و جوانان و بخشهای مختلف مردم معترض را به متشکل شدن فرامیخواند. حزب پرسنل نیروهای سرکوب حکومت را فرامیخواند که خود را از صف قاتلان و دزدان و فاسدان حاکم جدا کنند و به مردم بپیوندند. حزب با همه توان و امکانات خود برای تقویت و هماهنگی و انسجام صفوف انقلاب میکوشد و آمادگی خود را برای همکاری عملی و مبارزه هماهنگ و مشترک با همه فعالین و تشکلها و نیروهای انقلابی و آزادیخواه که برای پیروزی انقلاب زن زندگی آزادی و برپایی یک جامعه آزاد و برابر و مرفه مبارزه میکنند، اعلام میدارد.
سرنگون باد جمهوری اسلامی
حزب کمونیست کارگری ایران
۳۰ آذر ۱۴۰۳، ۲۰ دسامبر ۲۰۲۴
