در آستانه اولین سالگرد انقلاب زن زندگی آزادی، حکومت اسلامی از برآمد مجدد انقلاب در شکل مراسمهای سالگرد جانباختگان وحشت دارد و برای ممانعت از این امر به هر رذالت و جنایت و توحشی دست میزند. خانواده جانباختگان را زیر شدیدترین فشارها قرار میدهد، تهدید میکند، دستگیر میکند و احکام سنگین زندان صادر میکند تا این خانواده ها را به سکوت وادارد که البته با مقاومت جسورانه و شورانگیز آنها پاسخ می گیرد. حکومت اسلامی با راه انداختن شکنجه روحی و عاطفی سازمانیافته علیه این خانواده ها پرونده سنگینش در جنایت علیه بشریت را سنگین تر میکند.
رژیم چنان از شعله ور شدن مجدد انقلاب از درون مراسمهای سالگرد وحشت دارد که حتی به مزار جانباختگان انقلاب هم یورش می برد. مانع برگزاری مراسم خانواده ها بر سر مزارعزیزانشان میشود و حتی سنگ قبرها را میشکند، میسوزاند و قیرپاشی میکند. این درجه توحش از سر اقتدار نیست، که اقتدارش مدتها است فروریخته است. از سر استیصال است. نشانی از رعشه مرگ است که مردم انقلابی بر وجود حاکمان قاتل اسلامی انداخته اند. جانباختگانی که در قلب مردم جا گرفته اند و به نماد و پرچم انقلاب زن، زندگی، آزادی تبدیل شده اند. انقلابی که تا همینجا سنگرهای مهمی را فتح کرده است و جمهوری اسلامی را در بحرانی عمیق و سراشیبی سقوط قرار داده است.
عفو بین الملل در بیانیه ای که روز ۳۰ مرداد علیه فشار به خانواده های جانباختگان منتشر کرده، خواهان حمایت جامعه بین المللی از خانواده های جانباختگان، فشار جهانی به حکومت اسلامی برای دست برداشتن از بازداشت و تهدید این خانواده ها، لغو محکومیت‌ها و احکام ناعادلانه و آزادی همه کسانی شده است که به دلیل دفاع از حقیقت و عدالت در زندان هستند. عفو بین الملل در این بیانیهخواهان بازداشت مقامات جمهوری اسلامی شده و از همه دولتها خواسته است که از “صلاحیت قضایی جهانی” استفاده کنند و برای مقامات جمهوری اسلامی “از جمله آن‌هایی که مسئولیت فرماندهی دارند” و “مظنون به مسئولیت کیفری برای جنایاتی هستند که بر اساس قوانین بین‌المللی در جریان خیزش و یا پس از آن مرتکب شده‌اند، حکم بازداشت صادر کنند.”باید تلاش کنیم همه نهادهای بین المللی مدافع حقوق بشر به فراخوان عفو بین الملل برای بازداشت مقامات حکومت اسلامی بپیوندند ودولتها را برای بایکوت همه جانبه سیاسی، فرهنگی و هنری جمهوری اسلامی زیر فشار قرار دهند.
یک رکن مهم جنبش سرنگونی، جنبش دادخواهی و اعتراض خانواده های جانباختگان انقلاب است. درد مشترک و رزم مشترک خانواده های جانباختگان، مقاومت جسورانه و پایداریشان در زنده نگه داشتن آرمانهای انسانی انقلاب و عزیزانشان، این جنبش را از ظرفیت بالایی برای اقدامات سراسری اعتراضی، شبکه های گسترده، نهادهای سراسری، بیانیه ها و اعتراضات سراسری برخوردار کرده است که هر کدام میتواند این جنبش را در داخل و در سطح بین المللی در موقعیت قدرتمندتری قرار دهد.
تا همینجا همبستگی میان خانواده های جانباختگان و همدلی و همدردی وسیع جامعه با این خانواده ها، حکومت را بویژه در آستانه سالروز انقلاب به وحشت انداخته است. از همه تشکلها، نهادها، فعالین کارگری، فعالین سیاسی و مدنی، وکلا و نویسندگان، سلبریتیهای ورزشی و هنری و تک تک شهروندان زخم خورده از جمهوری اسلامی و منزجر از این حکومت انتظار میرود با تمام قوا یار و یاور خانواده های جانباختگان انقلاب باشند و دوش به دوش آنها جنبش دادخواهی را گسترش دهند.
انقلاب زن زندگی آزادی، بزرگترین، توده ای ترین، مدرنترین، انسانی ترین، و ریشه ای ترین چالش سیاسی برای پایان دادن به عمر خونبار جمهوری اسلامی را آغاز کرده است. برای سرنگونی رژیم اسلامی و پیروزی انقلاب، با تمام توان به میدان بیاییم.
همراه و همبسته با مقاومت و مبارزه جسورانه خانواده های جانباختگان،
پیش به سوی پیروزی انقلاب زن زندگی آزادی
حزب کمونیست کارگری ایران
۲ شهریور ۱۴۰۲
۲۴ آگوست ۲۰۲۳
بیانیه حزب کمونیست کارگری درباره یورش حکومت به خانواده‌های جانباختگان
