امروز یکشنبه ۲۱ مرداد ۱۴۰۳، گزارشات منتشر شده از این حکایت دارد که هفتمین روز اعتصاب سراسری پرستاران به رغم فشارهای امنیتی، حداقل در دو شهر شیراز و جهرم تداوم داشته است. این اعتصابات که همراه با تجمعات اعتراضی صورت می‌گیرد از بیمارستان‌های مختلف شیراز شروع شد و سپس به شهرهای فسا، لامرد، جهرم، زنجان، تبریز و آباده نیز کشیده شد. انتظار می‌رود که دور تازه اعتراضات پرستاران در روزها و هفته‌های پیش رو به استان‌های دیگر کشور هم اشاعه یابد.
از جمله خواسته‌های عمومی پرستاران تاکنون می‌توان به مواردی چون «اضافه‌کار اجباری، اجرا نشدن قوانین، حقوق پایین، کار سخت و فراوان، توهین‌ها و تهدیدها» اشاره کرد. در پاسخ به این مطالبات، نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی تلاش کرده‌اند تا از طریق تهدید به اخراج، احضار و تشکیل پرونده انضباطی اعتصاب‌شکنی کنند و چوب لای چرخ دور تازه این اعتراضات بگذارند. اما به نظر می‌رسد این تهدیدات کارساز نبوده و اعتصابات و تجمعات پرستاران همچنان ادامه دارد.
اهمیت دور تازه اعتراضات پرستاران و کادر درمان از این روست که از یک طرف دارد در دل اوضاعی صورت می‌پذیرد که اعتراضات معیشتی در میان کارگران، بازنشستگان و دیگر مزدبگیران شدت گرفته؛ و از طرف دیگر به دلیل ساختار شبکه‌ای و سراسری اشتغال پرستاران، این اعتراضات به صورت بالقوه می‌تواند با سازماندهی مناسب به سراسر کشور کشیده شود.
اعتصابات سراسری و تجمعات پرستاران و کادر درمان در شرایط کنونی که زیر ضرب نیروهای سرکوب قرار گرفته‌اند، برای تداوم و تقویت، شایسته بیشترین حمایت‌ها از سوی سایر بخش‌های جامعه است. در این زمینه توجه به دو نکته حائز اهمیت است که اولا باید تلاش کرد که پای پرستاران و کادر درمان سایر استان‌ها که هم سرنوشت اعتصابیون هستند، به این اعتراضات باز شود؛ و ثانیا دانشجویان علوم پزشکی (اعم از اکسترن‌ها، اینترن‌ها و رزیدنت‌ها) که مشکلات کمابیش مشابهی دارند، به اعتراضات و اعتصابات پرستاران بپیوندند.
مطلبی از هیئت اجرایی سازمان جوانان کمونیست
