در روزهای اخیر موج اعتراض مردم شهرهای مختلف به قطعی مداوم برق که به قطعی آب و اینترنت هم منجر میشود، شکلی گستردهتر به خود گرفته و تبدیل به برگزاری تجمعات اعتراضی شده است. تنها در هفته ابتدایی شهریورماه، گزارشات از برگزاری تجمعات در اعتراض به بیبرقی در اردبیل، خرمدشت، لواسان تهران، کاشان، شاهینشهر، لارستان، جهرم، زابل و ایرانشهر حکایت دارد.
بروز این تجمعات نمایانگر کیفیتی تازه از خشم عمومی در این رابطه و یادآور اعتراضات در دهها شهر کشور در تابستان ۱۴۰۰ نسبت به قطعی مکرر آب و برق است. اعتراض به نبود حداقل امکانات زندگی مانند برق، باید گسترده شود و گروههای محلی و شهری برای اعتراض باید مردم در محلات مختلف را با خود همراه کنند. باید در برابر مراکز حکومتی و ادارات برق، اعتراض خود را نشان داد. جامعه میتواند خود را برای اعتراض و مطالبهگری، متشکل کند و اعتراض به قطع برق را گستردهتر کند و تداوم بخشد.
نظام جمهوری اسلامی که اقتصادش بر پایه رانت و دزدسالاری محفلی است، اولویت خود را تامین نیازهای ایدئولوژیک خود در زمینه دخالت منطقهای با رویکرد آمریکاستیزی و اسرائیلستیزی افراطی، تامین بودجه برای گروههای مذهبی حامی خود و تقسیم منابع بین حامیان ایدئولوژیک میداند. بنابراین، جمهوری اسلامی نه اراده و نه توانی برای حل مسائل اساسی و تامین حتی پایهایترین نیازهای اجتماعی جامعه ایران ندارد.
بحرانهای اساسی که جغرافیای ایران درگیر آن است با حاکمیت جمهوری اسلامی، تشدید شده است. در حالی جامعه ایران در گرمای شدید امسال درگیر قطعی برق شده که؛ کشور ایران از یکسو در مجموع منابع نفت و گاز در جهان جزو اولین کشورها است و از سوی دیگر امکان بهرهبرداری از انرژیهای تجدیدپذیر چون خورشید، باد و غیره در ایران به خوبی فراهم است. با وجود همه این امکانات، بهبود و حل مساله انرژی در ایران به نظر میرسد با مدیریت عوامل جمهوری اسلامی لاینجل است و تا زمان تغییر اساسی در ساخت سیاسی و اقتصادی، نمیتوان امیدی برای تغییرات اساسی داشت.
تحریریه سازمان جوانان کمونیست – شهریور ۱۴۰۳
