روز سهشنبه ۱۰ مهرماه، مقامات و رسانههای جمهوری اسلامی تایید کردند که حداقل ۱۵ نفر در جریان طغیان رودخانه هلیلرود در منطقه عنایتآباد جیرفت در استان کرمان جان باختهاند. رسانههای حکومتی اعلام کردهاند که به جز یکی دو نفر، همه کشتهشدگان کودکان افغانستانی بودهاند که به همراه خانوادههایشان در باغات همان حوالی کار میکردهاند و در لحظه وقوع سیل مشغول آبتنی بودهاند.
این رودخانه به دلیل خشکسالی و ایجاد سدهای متعدد از جمله سد جیرفت در بالا دست سالها خشک و جازموریان نیز به بیابان تبدیل شده بود. اما بارندگیهای سالهای اخیر منجر به پر شدن حجم سدها و باز شدن دریچههای سدهای بالادستی به ویژه سد جیرفت شده و بارها طغیان رودخانه را در سالهای گذشته به دنبال داشته است.
گر چه بنظر میرسد با یک فاجعه طبیعی روبرو هستیم، اما توزیع جمعیتی کشتهشدگان و محرومیت منطقه مورد سیل واقع شده نشاندهنده این واقعیت است که پای جمهوری اسلامی در میان است. چنین تلفات انسانی بالا، آن هم از میان خانوادههای کارگران مهاجر افغانستانی، صرفا با طغیان یک رودخانه قابل پذیرش نیست. همانطور که سیلابهای ماههای گذشته در استان سیستان و بلوچستان، محرومترین استان ایران، منجر به کشتهشدن بیش از ۲۰ کودک و نوجوان در این منطقه شد؛ آماری تکاندهنده که نشان از ضعف یا عدم وجود زیرساختارهای فنی لازم در این منطقه داشت.