تاریخ معاصر بشر نشان داده که وقتی فضا در یک کشور شکل جنگی به خود میگیرد، تجمعات اعتراضی و اعتصابات مزدبگیران جزء اولین چیزهایی است که قربانی شده و به حاشیه میرود. در ایران اما با وجودی که شرایط حتی پیش از حمله اسرائیل شکل جنگی به خود گرفته، مردم سلاح اعتراضات خود را زمین نگذاشتهاند؛ از بازنشستگان تامین اجتماعی و مخابرات و فولاد گرفته تا کارگران نفت و پرستاران و معلمان و دانشجویان و افراد دارای معلولیت؛ همه و همه در روزهای اخیر دست به تجمعات گستردهای زدهاند.
این اعتراضات برای دفاع از حق زندگی، ابزار مهم ما مردم در جنگ با حکومتی است که سایه جنگ را بالای سر جامعه آورده و کل خاورمیانه را در معرض جنگی بزرگ قرار داده است. در دل این اوضاع حساس سیاسی که رژیم زیر بار فشارهای بینالمللی ضعیفترین دوران خود را تجربه میکند، ما مردم باید بر دامنه اعتراضات و اعتصابات در سراسر کشور بیافزاییم و با حفظ سنگر این اعتراضات، جمهوری اسلامی را در داخل کشور درماندهتر از پیش کنیم.
