سومین سالگرد قتل جنایتبار و حکومتی بکتاش آبتین، شاعر آزادیخواه و فیلمساز خلاق و شریف، در حالی بر مزار او برگزار شد که حضور پرشمار نیروهای امنیتی و تلاشهای مداوم آنها برای ثبت تصاویر و فیلم از حاضران، صحنهای تلخ از سرکوب و تلاش برای وحشتآفرینی را به نمایش گذاشت؛ گویی حتی پس از مرگ نیز، آنان از حضور کلمات و تکرار نام شاعر در هراساند.
در این مراسم، بیانیهی رسمی کانون نویسندگان ایران که به مناسبت قتل عمدی این عضو برجستهی کانون تنظیم شده بود، قرائت شد. بیانیهای که هر واژهاش حکایت از جنایتی تاریخی داشت؛ جنایتی که نه تنها مرگی فیزیکی، بلکه تلاشی برای به زانو درآوردن روح آزادی و قلم بود.
ناصر زرافشان، وکیل و مدافع حقوق بشر، با سخنانی صریح در این مراسم حضور یافت و دربارهی ابعاد هولناک این جنایت و ضرورت دادخواهی سخن گفت.
در ادامه، دو نفر از حاضران اشعاری را قرائت کرده و شعرهایی از بکتاش آبتین خوانده شد و فضای مزار گلباران شده این هنرمند آزادی خواه، آکنده از طنین واژههایی شد که آبی بر خوابگه مورچگان بودند.
آرمان کاظمی، برادر این شاعر و فیلمساز، در ادامه سخن گفت. او از اهمیت تداوم دادخواهی و پایبندی به آرمانهای بکتاش گفت.
حاضران در این برنامه، یاد بکتاش را گرامی داشتند؛ کسی که با مرگ خود، نماد مقاومت و آزادی خواهی شد.
قتل و مقاومت شریف شاعر بر این خاک، همواره فریاد خواهد زد: “ایستاده میمیریم، اما برابر ظلم، ظالم و سرکوبگر زانو نمیزنیم.”
