در بحبوحه تشدید نزاع سیاسی میان جمهوری اسلامی و دولت آمریکا، اصلی‌ترین بازیگر تحولات در ایران، مردم معترض در شامگاه ۲۱ بهمن ۱۴۰۳ به شکل میدانی وارد عمل شدند و در برابر حکومت عرض اندام جدی داشتند. اگر صرفا ویدئوهای منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی را مبنا قرار دهیم و برخی ویدئوهای تهران را که منطقه آن قابل شناسایی نیست کنار بگذاریم، در این شب حداقل در ۷ شهر ایران و ۱۵ منطقه تهران، در پاسخ به فراخوان حکومت برای الله اکبر گفتن، شعارهای ضد حکومت سر دادند.
شهرهای مربوطه عبارتند از: تهران، کرج، مشهد، پردیس، اراک، کرمانشاه و شیراز
شعارهای شاخص سرداده شده عبارت بودند از: «مرگ بر خامنه‌ای»، «مرگ بر جمهوری اسلامی»، «مرگ بر حکومت اعدامی» و البته شعار تازه «خامنه‌ای حیا کن، بشار اسد رو نگاه کن»
آنچه شعاردهی‌های شبانه ۲۱ بهمن به همه نشان داد، این است که:
۱. مردم معترض فراخوان حکومتی الله اکبر را شکست دادند و درماندگی حکومت در حال سقوط را تصویر کردند.
۲. این حجم کمابیش غیرمنتظره شعاردهی، نشانگر نوک کوه یخ خشم مردم و تمایل آنها به ازسرگیری تقابل خیابانی و میدانی با حکومت فقر و فلاکت و اعدام است.
۳. شعارهای شبانه گسترده در دل بحران معیشتی و تورم افسارگسیخته را به نوعی می‌توان به صورت محک زدن توازن قوا و میزان قدرت سرکوب حکومت از سوی مردم تعبیر کرد.
۴. اعتراض وسیع مردم در این شب چه از نظر محتوا و چه از نظر شیوه بروز نشئت گرفته از انقلاب زن زندگی آزادی بود و جاری بودن انقلاب در لایه لایه جامعه را تصویر می‌کرد.
