«علیه سیاست وحشت‌آفرین اعدام‌ها که توسط حکومت استبدادی و برای نا امید کردن مردم شدت یافته است، راهی جز اتحاد، همبستگی، به پا خاستن و مقاومت وجود ندارد. در سالروز تولد کیان پیرفلک، مجاهد کورکور به دار آویخته شد.
کیان پیرفلک با تیراندازی مستقیم عوامل سرکوبگر جمهوری اسلامی در روزهای جنبش «زن، زندگی، آزادی» کشته شد.
عباس کورکور که از شکنجه‌هایش در سلول‌های انفرادی بسیار شنیده‌ایم، با ادعای بی اساس و کذب بازجویان، شکنجه‌گران و عوامل قضایی متهم به قتل کیان شد. پدر کیان شهادت داد که با چشم‌هایش دیده که عیدی علیپور دستور تیراندازی را داده بود.
آیا کوچکترین امیدی برای تحقق عدالت در نظام قضایی وابسته به سناریو نویسانِ دالان‌های تاریک نیروهای سرکوبگر و فریبکار امنیتی وجود دارد ؟ قوه‌ی قضائیه‌ای که به ابزاری در دست نیروهای سرکوب تنزل یافته است.
هر روز صدای فریاد و رخت عزا بر تن خانواده‌‌ای رنج کشیده و بی‌پناه را به نظاره می‌نشینیم.
این ما بازماندگان این اعدام‌ها هستیم که از انسانیت تهی میشویم.»
نرگس محمدی
۲۱ خرداد ۱۴۰۴
