در روزهای اخیر، جمهوری اسلامی با گسترش سرکوب داخلی واکنش شدیدی به شکست سیاسی و نظامی خود در جنگ با اسرائیل نشان داده است. از جمله برخی اقدامات حکومت در این زمینه عبارت است از:
۱. ایجاد ایست‌های بازرسی گسترده توسط سپاه، بسیج و نیروی انتظامی در خیابان‌ها، جاده‌ها و مناطق مختلف کشور
۲. بازداشت صدها نفر از شهروندان به اتهام واهی «جاسوسی برای اسرائیل»
۳. اجرای حکم اعدام ۳ تا ۶ نفر به اتهام واهی «جاسوسی برای اسرائیل»
۴. بازداشت فعالین اجتماعی، دادخواهان و نیروهای تاثیرگذار در سازماندهی اعتراضات
۵. مانیتورینگ گسترده‌تر شبکه‌های اجتماعی برای برخورد امنیتی با کاربران در پی تحقیر حکومت در جنگ
۶. تهدید شهروندان از طریق صدا و سیما، رسانه‌های اجتماعی و پیامک‌‌ها به تلفن همراه
اهداف حکومت از پیشبرد این اقدامات چیست؟
الف: مدیریت روایت جنگ ۱۲روزه و تحمیل ادعای «پیروزی» در جنگ به فضای جامعه.
ب: ایجاد و گسترش فضای ارعاب عمومی برای جلوگیری از موج تازه اعتراضات توده‌ای در پی شکست حکومت در جنگ.
ج: سرکوب هدفمند فعالین جنبش‌های مبارزاتی برای جلوگیری از نقش‌آفرینی آنها در سازماندهی اعتراضات و اعتصابات در شرایط انفجاری پس از جنگ.
د: تلاش برای ایجاد انسجام میان صفوف حکومت در برابر مردم؛ شکست در جنگ باعث از هم گسیختن پیوند تشکیلاتی نیروهای نظامی، انتظامی و سرکوب حکومت شده است.
نکاتی برای مقابله با سرکوب پساجنگ حکومت:
وظیفه ما اکنون اعتراض به این فضای سرکوب است. بازداشت‌شدگان، اعدام‌شدگان و دانشجویان را تنها نگذاریم و صدای آنها باشیم و خواهان شکستن کامل دیوار استبداد باشیم.
افشای عملیات سرکوب در دانشگاه‌ها و خیابان‌ها با اطلاع‌رسانی، گزارش‌گرفتن و حمایت از محلات و مراکز آموزشی ضروری است. اعتراض سازمان‌یافته و هدفمند در قالب تجمع، اعتصاب و روشنگری سیاسی در صحنه عمومی.
افشاگری علیه اعدام و بازداشت سیاسی؛ طرح موارد جاسوسی بهانه‌ای بیش نیست، طرح دقیق، سیاسی و با رویکرد انسانی علیه این جنایت‌ها لازم است.
این روند سرکوب و اعدام با تسلیم حاکمیت آغاز شده است، اما مانع نهایی این ماشین سرکوب، تنها سرنگونی انقلابی کلیت و ساختار این رژیم است. باید فعال‌تر باشیم، سازمانیابی کنیم و بر خواسته آزادی بیان و لغو فوری اعدام، بایستیم.
