تصویری که روز سه‌شنبه ۲۴ تیر ۱۴۰۴، از بستن تحقیرآمیز سه نوجوان بلوچ با طناب مقابل فرماندهی انتظامی بزمان منتشر شده است بار دیگر چهره عریان و ضدانسانی جمهوری اسلامی را آشکار کرده است.
سه نوجوان، بدون آن‌که چهره‌شان پوشانده شود یا حتی اتهام‌شان اثبات و بررسی شده باشد؛ با پارچه‌ای ضخیم به یکدیگر بسته شده‌اند و در معرض دید عموم قرار گرفته‌اند؛ بدون طی شدن روند قضایی، بدون حکم رسمی و بدون رعایت کوچک‌ترین کرامت انسانی. این تصویر یادآور صحنه تلخ و فراموش‌نشدنی خدانور لجه‌ای است؛ جوان بی‌گناهی که با دستان بسته و لبانی تشنه، مقابل چشمان مردم به نماد سرکوب و ظلم جمهوری اسلامی بدل شد.
نظام جمهوری اسلامی از هر فرصتی برای ستم به مردم در استان‌ها مرزی و اقلیت‌های جامعه بهره می‌برد. آن‌چه در بزمان رخ داده، بخشی از سیاست سرکوب و سلطه از طریق خشونت نمایشی است. دیروز بدن بسته خدانور و امروز هم بدن نوجوانان بلوچ را طناب‌پیچ کرده‌اند تا ترس بکارند و اطاعت درو کنند.
اما این صحنه‌ها، به‌جای ترس و اطاعت، نمادهای دیگری می‌سازند؛ نماد ایستادگی، افشاگری و یادآوری اینکه این حکومت نتوانست قامت ایستاده شهروندان را با هر ظلم و خشونتی که بلد بود بشکند و مردم با مقاومت و مبارزه مداوم، آن را شکست خواهند داد.
