در روزهای گذشته جریانات زرد حکومتی که داعیه «حمایت از کارگران» را یدک می‌کشند، کارزاری مضحک به راه انداخته‌اند که طی آن جمعی از کارگران و کارفرمایان با سیاست‌های جنگ‌افروزانه نظام جمهوری اسلامی اعلام همبستگی کنند و از مسیر ننگین سرداران تروریست کشته‌شده سپاه پاسداران حمایت می‌کنند.
این اقدام نخ‌نمای حکومت را باید در زنجیره‌ای از پروژه‌هایی دید که از مقطع آغاز جنگ اسرائیل و جمهوری اسلامی با این هدف آغاز شد که به اسم «دفاع از وطن» و خزعبلاتی چون «آشتی ملی»، بخش‌هایی از مردم را پشت سر خامنه‌ای به خط کنید؛ تلاشی برای جلب حمایت از مردمی که نه فقط سر سوزنی برای کلیت نظام مشروعیتی قائل نیستند، بلکه رویکردشان با جمهوری اسلامی همچون رژیمی اشغالگر است.
تا جایی که به کارگران و مزدبگیران برمی‌گردد، آنها همواره مخالف جنگ‌افروزی‌های حکومت بوده‌اند و با سردادن شعارهایی چون «دشمن ما همینجاست، دروغ می‌گن آمریکاست»، «جنگ‌افروزی کافیه، سفره ما خالیه» و «فلسطین رو رها کن، فکری به حال ما کن» در تجمعات خود، از جمهوری اسلامی به عنوان دشمن شماره یک خود و عامل فلاکت عمومی در کل جامعه یاد کرده‌اند.
در عین حال پیشبرد چنین اقداماتی از سوی حاکمیت برای همسو جلوه دادن کارگران و دیگر بخش‌های جامعه با ماجراجویی‌های جنگ‌طلبانه حکومت که از عوامل اصلی فلاکت مردم، باید توسط کارگران و فعالین پیشرو جنبش کارگری افشا شود و بار دیگر بر مرزبندی شفاف منافع کارگران و حکومت اسلامی تاکید شود.
