روز ۲۵ مرداد ۱۴۰۴، جواد اوجی وزیر نفت حکومت در مصاحبه‌ای اعلام کرد که عرضه بنزین سوپر به بخش خصوصی واگذار می‌شود و قیمت آن آزاد خواهد بود (حدود ۵۰ هزار تومان)، در حالی‌که قیمت بنزین سهمیه‌ای (۱۵۰۰ تومان) و آزاد معمولی (۳۰۰۰ تومان) «فعلاً» تغییری نمی‌کند.
این موضع‌گیری در ادامه روند هفته‌های اخیر است که دولت پزشکیان، از یک‌سو بحث افزایش قیمت بنزین را مطرح و از سوی دیگر آن را تکذیب کرده است. تجربه‌ی آبان ۹۸ و اعتراضات خونین جامعه علیه گرانی ناگهانی سوخت، همچنان مثل کابوسی بالای سر دولت و حاکمیت سنگینی می‌کند.
اما واقعیت روشن است؛ دولت با باز کردن راه «بنزین خصوصی و سوپر گران‌تر» در خیال عادت‌دادن جامعه به تغییرات تدریجی است. این سیاست، همان آماده‌سازی اذهان برای شوک اقتصادی بعدی است. در ظاهر می‌گویند «افزایش در کار نیست»، اما در عمل با سیاست گران سازی، فشار را به زندگی مردم وارد می‌کنند.
این دوگانه‌ی انکار و پیشبرد، تلاشی است برای خنثی کردن موج اعتراضی احتمالی؛ اما تجربه آبان ۹۸ نشان داد که جامعه این بازی را درک کرده و علیه آن خواهند ایستاد. در شرایطی که جامعه در شرایط پساجنگی و قطعی مداوم آب و برق و گرانی های افسارگسیخته، در حال انفجار است؛ کوچکترین افزایش قیمتی میتواند به انفجاری تبدیل شود که لرزه‌ه‌های آن قبل از وقوع، وحشت را به دامن جمهوری اسلامی انداخته، وگرنه تابحال صدها بار قیمت بنزین را آزاد کرده بودند.
، در حالی‌که قیمت بنزین سهمیه‌ای (۱۵۰۰ تومان) و آزاد معمولی (۳۰۰۰ تومان) «فعلاً» تغییری نمی‌کند.){kind=link}