روز سه‌شنبه ۲۸ مرداد، داوود گودرزی، معاون شهرداری تهران، اعلام کرد که قطعه ۴۱ بهشت‌زهرا، محل دفن صدها تن از اعدام‌شدگان سیاسی دههٔ نخست عمر ننگین جمهوری اسلامی؛ به بهانهٔ «نیاز به پارکینگ برای قطعه ۴۲» آسفالت و به پارکینگ تبدیل می‌شود.
این اقدام، تازه‌ترین حلقه در سیاست همیشگی جمهوری اسلامی برای محو ردّ جنایت‌های دههٔ شصت است؛ همان قطعه‌ای که طی دهه‌ها با شکستن سنگ‌ها، پنهان‌کردن آدرس قبرها، از بین بردن نشانه‌ها، سوزاندن برخی درختان و گیاهان، ایجاد اختلاف سطح و دستکاری تدریجی در تغییر ردیف درختان و کنترل شبانه روزی روبرو بوده است.
پنهان کردن مزار جانباختگان زیر لاستیک خودروها، اقدامی است وقیحانه از سوی جمهوری اسلامی که قطعا با واکنش خانواده‌های دادخواه و جامعه روبه‌رو خواهد شد. تبدیل گورستان قربانیان به پارکینگ، نماد آشکار بی‌حرمتی به جانباختگان و تلاش برای توهین به حافظهٔ جمعی مردم است. تنها با اعتراض سراسری و سرنگونی جمهوری اسلامی است که می‌توان هم زندگان و هم مردگان این سرزمین را از شرّ چنین حکومت جنایتکاری رها کرد.
والتر بنیامین، فیلسوف و از قربانیان آلمان نازی پیشتر گفته بود: «فاشیسم اگر به قدرت برسد، به مردگان نیز رحم نخواهد کرد». اینک اما ما زندگان جامعه ایران، همبسته و متحد کنار هم ایستاده‌ایم تا حکومت فاشیسم اسلامی را که به زنده و مرده انسان رحم نمی‌کند، به جایی بفرستیم که سزاوار همه فاشیست‌ها است؛ گورستان تاریخ.
