۳۰ مرداد ۱۴۰۴، پیش از آغاز دیدار تیم ملی هندبال زنان جمهوری اسلامی مقابل ژاپن در مسابقات قهرمانی جوانان آسیا، بازیکنان هنگام پخش سرود جمهوری اسلامی با انجام سلام نظامی مقابل دوربین‌ها ایستادند. این حرکت در حالی رخ داد که نه تنها هیچ الزامی برای انجام چنین اقدامی در عرصه ورزش وجود ندارد، بلکه ناقض آشکار موازین بین‌المللی، تبلیغ مواضع سیاسی دولت‌ها و سیاست‌های جنگ‌افروزانه آنهاست.
این رفتار که متاسفانه بخش‌های دیگر ورزشکاران جمهوری اسلامی هم آن را انجام می‌دهند، تبدیل به ابزاری سیاسی در خدمت حکومت شده است. به‌ویژه پس از جنگ ۱۲ روزه جمهوری اسلامی و اسرائیل، که شماری از ورزشکاران با سلام نظامی تلاش کرده‌اند خود را همسو با ماشین جنگی ویرانگر جمهوری اسلامی نشان دهند.
چنین حرکت‌هایی چیزی جز تبلیغ گفتمان حکومتی و ایستادن مقابل زنان، جوانان و جامعه‌ای است که در خیابان‌ها برای آزادی، برابری و سرنگونی این نظام ضدانسانی، مبارزه کرده‌اند؛ نیست. در شرایطی که جمهوری اسلامی در آستانه فروپاشی و سقوط است، این نوع نمایش‌ها تنها به معنای همراهی با نظام ضدانسانی و ضدزن جمهوری اسلامی است.
ورزشکاران، هنرمندان و چهره‌های اجتماعی که با چنین برنامه‌های جمهوری اسلامی همراهی می‌کنند، باید یک حقیقت را واضحا بدانند که جامعه ایران فراموش نخواهد کرد که در روزهای واپسین سقوط حکومت، چه کسانی به عناوین مختلف، با دستگاه پروپاگاندای رژیم فاشیستی همراهی کردند. پس از سرنگونی عذری پذیرفته نیست؛ ورزشکاران همین امروز باید دست از انجام چنین حرکت ضدانسانی بکشند.
