اجلاس مشترک اتحادیه اروپا و شورای همکاری کشورهای خلیج فارس روزهای دوشنبه و سهشنبه در کویت برگزار شد و در بیانیه پایانی آن قاطعانه از جمهوری اسلامی خواسته شد که برنامه هستهای خود را کنار بگذارد، پروژههای موشکی تهدیدکننده خود را محدود کند و دست از حمایت گروههای نیابتی در خاورمیانه بردارد. بخش دیگر این بیانیه برسمیت شناختن حق حاکمیت امارات بر جزایر سهگانه (ابوموسی، تنب کوچک، تنب بزرگ) بود که پیشتر نیز از سوی اروپا، آمریکا و حتی چین و روسیه اعلام شده بود.
یک روز پس از صدور این بیانیه، مقامات و ارگانها مختلف جمهوری اسلامی خشم خود را به چنین نزدیکی کمسابقهای میان اروپا و کشورهای عربی ابراز کردند؛ واکنشهایی که تلاش داشت تمرکز را از برنامه هستهای، موشکی و نیابتی منحرف کند و بیشتر توجهات را به مساله جزایر سهگانه جلب کند.
مجید تختروانچی خبر داد که وزارت خارجه جمهوری اسلامی تمامی سفرا و نمایندگان اروپایی در تهران را درباره بیانیه مذکور فراخوانده است. او موارد مطرح شده بیانیه درباره برنامه موشکی حکومت را اغراقآمیز و «دخالت در امور داخلی ایران» نامید و ادعای مالکیت امارات بر جزایر سهگانه را «بیاساس» خواند.
همچنین محمد پاکپور، فرمانده کل سپاه پاسداران نیز در بیانیهای با تمرکز روی مساله مالکیت سه جزیره گفت: «هرگونه خطای محاسباتی آنان در خلیج فارس، تنگهی هرمز و جزایر ایرانی، با پاسخی قاطع، فوری، کوبنده و پشیمانکننده مواجه خواهد شد.»
این واکنشها نه فقط شتابزده بلکه در کاملا پوچ و خالی از هر مبنای واقعی هستند؛ در شرایط کنون جمهوری اسلامی هیچ ابزار و توانی برای مقابله عملی با جبهه غرب ندارد؛ از یکسو در باتلاقی از تحریمهای کمرشکن فرورفته و از سوی دیگر هرگونه تحرکاش در پروژههای هستهای و موشکی با واکنش احتمالی نظامی سختی روبرو خواهد شد.
آنچه برای رژیم در این اوضاع باقی مانده این است که تلاش کند با توسل به موضوع «نقض تمامیت ارضی ایران در زمینه جزایر سهگانه»، بخشی از جامعه ایران را در جنگ دیپلماتیک کنونی با غرب با خود همراه کند؛ تلاشی که البته برای مردم ایران کاملا نخنما است و کمتر کسی را میتواند در کنار حکومت قرار دهد؛ چرا که نظام جمهوری اسلامی خود ویرانگر جغرافیای ایران و قاتل مردمانی است که در آن زندگی میکنند.