از روز دوشنبه ۲۱ مهر ۱۴۰۰، حدود ۱۵۰۰ زندانیِ زیرِ حکمِ اعدام در واحدهای ۲، ۳ و ۴ِ زندانِ قزلحصارِ کرج دست به اعتصاب غذا زدند و امروز، پنج‌شنبه ۲۴ مهر ۱۴۰۴، چهارمین روزِ این اعتراض و اعتصاب غذای درونِ زندان ادامه دارد.
زندانیان می‌گویند اعتصاب‌شان واکنش مستقیم به افزایشِ اجرای احکام اعدام و انتقالِ ۱۶ نفر از هم‌بندی‌ها به انفرادی برای اجرای حکم اعدام است. آن‌ها در بیانیه ای از «لغوِ مجازاتِ اعدام» و درخواستِ حمایتِ مردم و سازمان‌های حقوق‌بشری سخن گفته‌اند.
در این روزها ویدئوها و بیانیه‌های نه به اعدام از داخلِ زندان قزلحصار کرج منتشر می‌شود و هشتگ‌هایی چون #ازقزلحصاربگو و #نهبهاعدام در شبکه‌های اجتماعی دست‌به‌دست می‌شوند؛ مبارزه‌ای هماهنگ و سراسری علیه حکم ضدانسانی اعدام و ماشین کشتار جمهوری اسلامی که فشارِ عمومی و سیاسی به جمهوری اسلامی را تشدید خواهد کرد.
آرش صادقی، زندانی سیاسی سابق،در پیامی این وضعیت را محکوم کرده و اجرای اعدام‌ها را «کشتارِ نظام‌مند» خوانده است؛ مهدی یراحی نیز در شبکه ایکس، همدلی خود را با قربانیانِ سرکوب اعلام کرده و خواهانِ توقف اعدام‌ها شده است. این حمایت‌های رو به افزایش است و اکنون نه به اعدام، در مرکز توجه سیاسی و اجتماعی فعالان و مردم ایران قرار گرفته است.
زندانیانِ قزلحصار کرج، قربانیانِ ساختاریِ اقتصادی و سیاسی‌اند؛ فقر، محرومیتِ گسترده، آموزش طبقاتی و فشارهای ساختاری که انسان‌ها را به سمت جرم سوق می‌دهد. جمهوری اسلامی مسئولِ ساختنِ این بسترِ فلاکت بار و جرم زا است و حق ندارد با اجرای اعدام به «پاک‌سازی» اجتماعی و کشتار شهروندان بپردازد.
اکنون وظیفهٔ انسانی و سیاسیِ فعالانِ انقلاب زن زندگی آزادی، جوانان، زنان و همهٔ نیروهای آزادی‌خواه و برابریطلب است که صدای این زندانیان شوند، همبستگیِ عملی نشان دهند و «خاکریزِ اعدام» را فتح کنند و مانع تداوم ماشین کشتار جمهوری اسلامی شوند.
