هیثم علی طباطبایی، از فرماندهان ارشد و طراحان عملیات‌های میدانی حزب‌الله لبنان، یکشنبه ۲ آذر، در حمله هوایی اسرائیل در ضاحیه بیروت کشته شد. حمله‌ای که مقامات اسرائیل آن را بخشی از «تسویه حساب با شبکه فرماندهی حزب‌الله» خواندند.
علی لاریجانی دبیر شورای عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی، با لحنی تند گفت «پاسخ به رژیم متجاوز ضروری است.» رسانه‌های امنیتی نیز این حادثه را «نشانه ورود به مرحله جدید جنگ با اسرائیل» و ضربه به «مقاومت» تعبیر کردند.
جمهوری اسلامی در موقعیتی گرفتار شده که وارد مرحله پایانی جدال با اسرائیل شده است. اسرائیل با حذف فرماندهان کلیدی حزب الله قصد دارد کلیت ساختار نظامی حزب‌الله را خنثی کند و اگر خلع سلاح کامل حزب‌الله محقق شود، جمهوری اسلامی عملاً مهم‌ترین اهرم تروریست‌های نیابتی‌اش را به طور کامل از دست می‌دهد.
حکومت در عمل توان ورود به جنگ مستقیم یا ضربه‌زدن پیش‌دستانه به اسرائیل را ندارد؛ اختلاف قدرت نظامی روشن است و رژیم هم بعد از تجربه پرهزینهٔ دو سال گذشته به نظر نه می‌خواهد و نه می‌تواند که شروع‌کننده یک رویارویی تمام‌عیار باشد.
حزب‌الله لبنان زیر فشار شدید برای خلع سلاح، گروه‌های نیابتی در عراق بی‌تحرک، سوریه‌ای که دیگر حامی جمهوری اسلامی نیست؛ وضعیتی را ایجاد کرده که جمهوری اسلامی تنها می‌تواند منتظر حمله بعدی اسرائیل باشد؛ جایی که مجبور می‌شود واکنش نشان دهد، اما هنوز نمی‌داند چقدر از پسِ نتیجه‌هایش برمی‌آید.
با این وجود واضح است که وضعیت کنونی منطقه یعنی نه جنگ نه صلح، بدون هیچ توافق‌نامه پایداری، قابل دوام نیست؛ وضعیتی که اجماع نسبی جهانی در آن است که با فشارهای دیپلماتیک و در صورت لزوم نظامی، خامنه‌ای و نیابتی‌هایش در منطقه به تسلیم کشیده شوند. در این اوضاع، هر تصمیم یا اقدام اشتباه از سوی جمهوری اسلامی و نیروهایش در منطقه، می‌تواند آخرین اشتباه آنها باشد.
