اعتراض مردم همدان در مراسم خاکسپاری دو جوانی که توسط نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی کشته شدند، نه‌تنها یک واکنش اعتراضی به یک جنایت حکومتی است، بلکه نشانه‌ای روشن از خشم انباشته و آمادگی مردم برای مقابله با رژیمی است که تلاش می‌کند با ارعاب، مردم را بترساند و عقب براند و بحران‌هایش را کنترل کند. این اعتراض مردم همدان در چنین لحظه‌ای، اهمیت سیاسی، روانی و انقلابی بسیار بالایی دارد.
۱. اهمیت سیاسی اعتراض در همدان
وقتی مردم همدان با صدای بلند شعارهایی چون «مرگ بر ستمگر» و «دشمن ما همین‌جاست، دروغ می‌گن آمریکاست» سر می‌دهند، این صدایی است که مستقیماً جمهوری اسلامی را هدف گرفته است. جمهوری اسلامی همیشه کوشیده همه چیز و همه معضلات را به «دشمن خارجی» نسبت دهد. این شعار، نه تنها این خدعه را می‌شکند، بلکه این نظر و تمایل اکثریت مردم سراسر کشور را نمایندگی می‌کند. ما بارها و بارها سر دادن این شعار را در تجمعات اعتراضی و تظاهرات در شهرهای مختلف دیده‌ایم. مخصوصا بعد از حمله اسرائیل به جمهوری اسلامی در ایران، حکومت اسلامی سعی کرد با تبلیغات حول این مسئله که دشمن خارجی به کشور حمله کرده، مردم را به پشتیبانی و حمایت از خود ترغیب کند، سر دادن این شعار اهمیت دوچندانی پیدا می‌کند.
۲. پاسخ مردم به سیاست ارعاب بعد از شکست رژیم اسلامی
جمهوری اسلامی بعد از ضرباتی که در درگیری اخیر با اسرائیل خورد ـ هم از نظر نظامی و هم از نظر تحقیر سیاسی و امنیتی ـ به‌وضوح می‌خواهد با افزایش سرکوب در داخل، انتقام شکست خود را از مردم ایران بگیرد. اعدام‌ها، گسترش ایست‌های بازرسی، شلیک مستقیم به مردم، بازداشت‌های شبانه، تهدیدهای مکرر مقامات و اخراج افغانستانی‌ها از ایران، بخشی از این سناریو هستند. اما اعتراض در همدان نشان داد که مردم نه‌تنها مرعوب نشده‌اند، بلکه در موقعیتی هستند که حاضرند به خیابان آمده و فریاد بزنند: ما از شما نمی‌ترسیم.
۳. تأثیر این اعتراض بر دیگر شهرها و استانها
تجربه انقلاب زن، زندگی، آزادی نشان داده که هر جرقه‌ی واقعی، هر شعله‌ی کوچکِ مقاومت، می‌تواند به آتشی سراسری تبدیل شود. مردم در همدان با این اعتراض، نه‌تنها به جنایت نیروهای امنیتی پاسخ دادند، بلکه به شهرهای دیگر پیام داد که باید اعتراض فعالانه نسبت به حکومت و این شرایط داشته باشیم. این اعتراض می‌تواند محرکی باشد برای:
الف: خیزش مجدد خیابانی در دیگر شهرها.
ب: تقویت همبستگی اجتماعی؛ از این جهت که قتل این دو جوان، سرکوبی عمومی و کور بود علیه تمام مردم.
ج: بی‌اعتبارتر کردن گفتمان رسمی رژیم که وانمود می‌کند «امنیت برقرار است» یا «دشمن خارجی عامل ناامنی است».
د: شکل‌گیری موجی از اقدامات اعتراضی هماهنگ، از جمله شعارنویسی، تحریم‌ها، تجمعات محلی، و سازماندهی سراسری برای اعتصابات و تظاهرات.
۴. پایان به تلاش حکومت برای ایجاد هژمونی ترس
این نوع شعارهای صریح در یک مراسم خاکسپاری، بیانگر این است که اگر چنین اعتراضاتی ادامه یابد و رسانه‌ای شود، می‌تواند نقطه‌ی پایان یک دوران باشد: پایان به تلاش حکومت برای ایجاد هژمونی ترس.
۵. اقدامات ضروری بعد از این اعتراض
الف: رسانه‌ای کردن وسیع اعتراض مردم همدان
ب: شناسایی چهره‌های سرکوبگر، و علنی کردن اسامی و نهادهایی که در قتل این دو جوان نقش داشتند.
ج: دعوت به اعتراض سراسری، به بخاطر این جنایت حکومتی و در همبستگی با مردم همدان.
د: بزرگداشت گسترده یاد این دو جوان در فضای مجازی و مراسم عمومی در سایر شهرها و استانها.
اعتراض همدان تنها یک اعتراض محلی نیست؛ این فریادی است که از قلب جامعه برخاسته تا بگوید: «مردم ایران آماده‌اند؛ این رژیم رفتنی است؛ فقط باید حمله و ضربه نهایی را سازمان دهیم.» وظیفه‌ی همه‌ی ماست که این صدا را تقویت کنیم، بازتاب دهیم، و به موجی سراسری تبدیل‌اش کنیم.
کیان آذر
۱۲ تیر ۱۴۰۴
۴ ژوئن ۲۰۲۵
