روز ۲۱ مرداد ۱۴۰۴ (۱۱ اوت ۲۰۲۵)، دادگاهی در اورلاندو، ایالت فلوریدای آمریکا، شکایت سه زندانی سیاسی سابق علیه پرویز ثابتی، رئیس اداره سوم و قائم‌مقام ساواک را وارد دانست و درخواست او برای رد پرونده را نپذیرفت. این شکایت بر اساس قانون «حمایت از قربانیان شکنجه» در آمریکا ثبت شده است. روند این پرونده و دادگاه به همه جنایتکاران و شکنجه‌گران متذکر می‌شود که جنایت و شکنجه نه فراموش می‌شود و نه مشمول مرور زمان خواهد شد. پرویز ثابتی که در دهه پنجاه خورشیدی یکی از معماران اصلی دستگاه سرکوب رژیم محمدرضا شاه یعنی ساواک بود، اکنون در ۸۹ سالگی باید در برابر دادخواهی و دادخواهان پاسخگو شود.
در عین حال باید توجه داشت که پرویز ثابتی امروز به نمادی برای سلطنت‌طلبان و مدافعان بازگشت استبداد پادشاهی بدل شده؛ کسانی که می‌خواهند با تطهیر چهره ساواک، همان ابزار بستن دهان مخالفان و منتقدان، آزار زندانیان سیاسی و شکنجه‌های سیستماتیک را در صورت تصرف قدرت سیاسی، بار دیگر به جامعه ایران تحمیل کنند. سلطنت‌طلبان و هواداران رضا پهلوی و رسانه‌های نزدیک به آنها، در سال‌های اخیر بسیار تلاش کردهاند با رونمایی از پرویز ثابتی، مصاحبه با او و ساختن مستندهای طولانی از وی، سفیدشویی اقداماتش و حتی آوردن او به تجمعات خود، مشروعیت و اعتبار تازه‌ای برای ساواک دست و پا کنند.
اما این پروژه با اعتراض دادخواهان، فعالان سیاسی، خانواده‌های قربانیان و کسانی که خود شکنجه، سرکوب و زندان را تجربه کردهاند، چه در ایران و چه در تبعید، شکست خورد. تا همین امروز، نفس برگزاری دادگاه ثابتی (مستقل از نتیجه روند آتی حقوقی آن) یک ضربه کاری و مهم به این پروژه است؛ ضربه‌ای به سلطنت‌طلبان و همه کسانی که می‌خواهند با بازسازی چهره نیروهای امنیتی و سرکوبگر رژیم شاه، آینده ایران را به عقب برگردانند. شکست این پروژه نشان داد، جامعه ایران چنین چیزی را نمی‌پذیرد و دادخواهان و قربانیان شکنجه در صف اول مبارزه برای جامعه‌ای انسانی و عاری از شکنجه، سرکوب و سانسور ایستاده‌اند.
دادخواهی از شکنجه و جنایت علیه انسان‌ها، یک حق فردی و اجتماعی است؛ هیچ عاملی از جمله قانون، حساسیت اوضاع سیاسی و یا گذر زمان نباید سد راه روند دادخواهی شود. دادخواهی یک انتقام فردی نیست، بلکه دفاع از کرامت انسانی و حافظه جمعی برای جلوگیری از تکرار جنایت است. هر جامعه‌ای حق دارد شکنجه‌گران و آمران سرکوب را به پای میز محاکمه بکشاند. به همین جهت پرونده پرویز ثابتی یادآور می‌شود که هیچ قدرتی، چه سلطنتی و چه جمهوری اسلامی، نمی‌تواند جنایاتش را پشت مفاهیمی چون گذر زمان یا قوانین پوسیده و تغییرات سیاسی پنهان کند.
ما به‌عنوان نسلی جدید از دادخواهان و آزادی‌خواهان اعلام می‌کنیم که آینده ایران باید آینده‌ای باشد بدون شکنجه، بدون زندان سیاسی، بدون آزار، سرکوب و سانسور. دادخواهی حق همه ماست و محاکمه شکنجه‌گران، چه از ساواک و چه دستگاه‌های امنیتی جمهوری اسلامی، بخشی جدایی‌ناپذیر از مبارزه برای آزادی، برابری، انسانیت و کرامت انسانی همه اعضای جامعه است. آینده‌ای که در آن آزادی بی‌قید و شرط بیان، اندیشه و فعالیت سیاسی، پوشش، رابطه جنسی با اختیار هر انسان تضمین شود، تنها آینده‌ای است که شایسته مردم ایران است.
مهران حمیدی
۲۸ مرداد ۱۴۰۴
۱۹ اوت ۲۰۲۵
، دادگاهی در اورلاندو، ایالت فلوریدای آمریکا، شکایت سه زندانی سیاسی سابق علیه پرویز ثابتی، رئیس اداره سوم و قائم‌مقام ساواک را وارد دانست و درخواست او برای رد پرونده را نپذیرفت. این شکایت بر اساس قانون «حمایت از قربانیان شکنجه» در آمریکا ثبت شده است. روند این پرونده و دادگاه به همه جنایتکاران و شکنجه‌گران متذکر می‌شود که جنایت و شکنجه نه فراموش می‌شود و نه مشمول مرور زمان خواهد شد. پرویز ثابتی که در دهه پنجاه خورشیدی یکی از معماران اصلی دستگاه سرکوب رژیم محمدرضا شاه یعنی ساواک بود، اکنون در ۸۹ سالگی باید در برابر دادخواهی و دادخواهان پاسخگو شود.){kind=link}