یکسال پس از آغاز انقلاب زن زندگی آزادی و در بحبوحه فرارسیدن سالگرد دانش‌آموزان و دانشجویانی که در اعتراضات سال گذشته توسط جمهوری اسلامی به قتل رسیدند، سال تحصیلی جدید در مدارس و دانشگاه‌ها آغاز شد. کلاس‌های درس در حالی شروع به کار می‌کنند که جای خالی کودکان و نوجوانان قهرمان جانباخته انقلابمان در آنها عمیقا احساس می‌شود و بسیاری از معلمان و دانشجویان هم‌اینک در زندان‌ها به سر می‌برند.
در این اوضاع حکومت اسلامی که با تلی از بحران‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی لاینحل دست به گریبان است، تلاش زیادی صورت داده تا اوضاع را عادی جلوه دهد؛ گو اینکه «باز آمد بوی ماه مهر و مدرسه». حال آنکه با کمی عمیق‌تر شدن در اوضاع جامعه، با واقعیت‌های دیگری روبرو می‌شویم که نشان می‌دهد اوضاع نه تنها در مدرسه و دانشگاه عادی نیست، بلکه به نظر می‌رسد حکومت کودک‌کش خود را برای یک جنگ با معلمان، دانش‌آموزان، دانشجویان و اساتید آماده می‌کند. این اوضاع غیرعادی و هراس حکومت را می‌شود از زنجیره اقدامات جمهوری اسلامی در هفته‌ها و ماه‌های اخیر درک کرد:
دانشجویان: تعداد زیادی از فعالین دانشجو کماکان در زندان هستند، تعدادی در همین هفته‌ها بازداشت شده‌اند، بسیاری از تحصیل محروم شده‌اند و تعداد بسیار بیشتری تعلیق شده‌اند؛ تشکل‌های مستقل و نیمه‌مستقل دانشجویی مورد تهاجم اوباش حکومتی قرار گرفته‌اند؛ و فشارها و تهدیدات و محرومیت و ممنوع‌الورودی بر دانشجویان معترض در روند به ظاهر سیری‌ناپذیری ادامه دارد.
اساتید: تصفیه گسترده‌ای از اساتید معترض دانشگاه‌ها به تایید تمامی دستگاه‌های حکومتی صورت گرفته و ده‌ها استاد از دانشگاه‌های مختلف اخراج شده‌اند؛ تعداد دیگری هم به بازنشستگی اجباری فرستاده شده‌اند. در عوض یک مشت اوباش بسیجی و مداح و تیرخلاص‌زن را دارند به دانشگاه‌ها می‌فرستند تا در عوض استاد به خورد دانشجویان دهند.
اوضاع مدارس هم بهتر از این نیست؛ ده‌ها معلم همچنان در زندان هستند و تعداد وسیعی از معلمین معترض و سازمانده به سناریوهای مختلفی نظیر اخراج، بازنشستگی اجباری، تعلیق و پرونده‌سازی در حال حذف از فضای آموزش و پرورش هستند. برای دانش‌آموزان هم برنامه چیده‌اند که نظارت و کنترل بر آنها را افزایش داده و با منزوی کردن دانش‌آموزان معترض و بعضا عدم نام‌نویسی آنها، از نقش سازمانده آنها در اعتراضات دانش‌آموزی احتمالی جلوگیری کنند.
تمامی موارد یاد شده، سلسله اقدامات مذبوحانه جمهوری اسلامی برای مواجهه با سال‌تحصیلی جدیدی است که از آن به شدت هراس دارد. حکومت به خوبی ظرفیت بالای اعتراضی دانشگاه‌ها و مدارس و پتانسیل آنها برای اشاعه اعتراضات در کل جامعه را در یک سال گذشته به خوبی درک کرده و دارد به آب و آتش می‌زند که این کانون‌های آتشین انقلاب زن زندگی آزادی را به خاموشی بکشاند. حکومت می‌داند که ماه‌های بسیار سختی پیش رو دارد و بار دیگر دانش‌آموزان و دانشجویان می‌توانند مدارس و دانشگاه‌ها را بر سر حکومت آوار کنند.
در این شرایط حساس و تعیین‌کننده سیاسی است که همه ما دانشجویان، دانش‌آموزان، معلمان و اساتید باید خود را برای نبردی که در سال‌تحصیلی جدید با حکومت آغاز می‌شود، آماده کنیم. یک بار دیگر باید مبارزه متشکل، همبسته و توده‌ای خود علیه جمهوری اسلامی را سازمان دهیم و هفته‌ها و ماه‌های پیش رو را برای جمهوری اسلامی به کابوسی عذاب‌آور تبدیل کنیم.
در این راستا باید علاوه بر تصریح بر تمامی مطالبات خود که در جریان انقلاب زن زندگی آزادی با شعار «جمهوری اسلامی نابود باید گردد» فریاد زده‌ایم، باید پرچم دادخواهی از تمامی دانشجویان، دانش‌آموزان و معلمان کشته شده در یکسال اخیر را بلند کنیم؛ خواستار آزادی همه دانش‌آموزان، دانشجویان و معلمان زندانی شویم؛ و خواست فوری بازگشت به کار و تحصیل همه اساتید، معلمان و دانشجویان را در برابر حکومت اسلامی قرار دهیم.
مرگ بر حکومت بچه کش
پیروز باد انقلاب زن زندگی آزادی
دانشگاه سنگر آزادی و برابری
۴ مهر ۱۴۰۲
۲۶ سپتامبر ۲۰۲۳