سلام! من آیدا رستمی، متولد ۱۳۶۵ هستم و در جریان اعتراضات زن زندگی آزادی کشته شدم. من پزشک بودم و به دلیل اینکه در تهران معترضین رو در خانه‌ها مداوا می‌کردم، در تاریخ ۲۱ آذر ۱۴۰۱ توسط نیروهای حکومت به قتل رسیدم.
من توی بیمارستان چمران تهران به عنوان پزشک کار می کردم. وقتی اعتراضات شروع شد، منم شروع کردم به رفتن خونه معترضینی که از ترس بیمارستان نمی‌رفتن و اونها رو درمان می‌کردم. بیشتر از همه هم برای مداوا می‌رفتم «شهرک اکباتان».
روز ۲۱ آذر که برای مداوای معترضین رفته بودم، دیدم وسایل پزشکی کم آوردم و در نتیجه رفتم که از داروخانه گاز استریل و باند پانسمان بخرم. اما همون شب به خانواده‌ام حکومت گفت که بر اثر تصادف کشته شدم.
اما وقتی که خانواده‌ام جسد من رو دیدن، سریع فهمیدن که من واضحا زیر شکنجه کشته شدم. چون خبر قتل من همه جا پیچید سریع، حکومت سناریو تصادف رو با «پرتاب شدن از پل هوایی در پی درگیری» عوض کرد که با آثار جراحت من تطابق داشته باشه.
اما مردم هیچکدوم باور نکردن. به خاطر همین وقتی به وصیت خودم توی زادگاهم گرگان به خاک سپرده شدم، روز ۲۹ آذرماه جمعیت زیادی روی مزارم حضور داشتن و همگی علیه قاتلینم شعار می‌دادند.
یه چیزی که خوبه در مورد من بدونید اینه که حتی قبل از شروع انقلاب زن زندگی آزادی، من با نهادهای مستقلی همکاری داشتم و به عنوان پزشک برای کمک به زلزله‌زدگان یا معاینه کودکان فعالیت داوطلبانه داشتم.
