در نشست خبریِ روز پنجشنبه ۲۴ مهر ۱۴۰۴ روح‌الله مؤمن‌نسب، دبیر ستاد امر به معروف و نهی از منکر استان تهران، از تشکیل «اتاق وضعیت عفاف و حجاب» و «آموزش، سازماندهی و به‌کارگیری بیش از ۸۰ هزار آمر به معروف» خبر داد و گفت اولویت ستاد تکمیل «زیرساخت انسانی و نرم‌افزاری» است.
او همچنین اعلام کرد که حدود ۴٬۵۷۵ مربی و ضابط قضایی تربیت شده‌اند که قرار است در خیابان، مدارس و فضاهای آموزشی حضور یابند. او همچنین گفت که از ورزشکاران به‌عنوان «سفیران فرهنگی» برای ترویج این سیاست‌ها استفاده خواهد شد و از عموم مردم برای پیوستن به «قرارگاه ناظران مردمی» دعوت کرد.
رونمایی از این طرح برای مقابله با بیحجابی سراسری درست پس از آن مطرح می‌شود که جناح‌های تندتر نظام در هفته‌های گذشته فشار سنگینی به دستگاه‌های اجرایی حکومت وارد کرده‌اند تا بساط بیحجابی «جمع» شود؛ نمونه آخر این موضوع خطبه‌های هماهنگ ائمه جمعه در هفته گذشته در ضرورت مقابله با بیحجابی بود.
پس از مبارزات انقلابی زنان، جوانان و بخش‌های مختلف جامعه ایران، جمهوری اسلامی عملاً از سرکوب سخت برای تحمیل حجاب اجباری عقب‌نشینی کرده؛ به‌ویژه پس از جنگ ۱۲ روزه با اسرائیل که ضربات سیاسی، امنیتی و نظامی سختی به آن وارد شده است. حکومت خوب می‌داند که کوچک‌ترین برخورد سرکوبگرانه سختی در عرصه زنان و حجاب اجباری می‌تواند به شعله‌‌ور شدن خشم عمومی منجر شود. جامعه‌ای که حالا آزادیِ پوشش، آزادیِ رقص و دیگر مظاهر زندگیِ عادی را نه به‌صورت «نیمه‌کاره» بلکه به‌صورت کامل مطالبه می‌کند.
در مقابل، بخش‌های تندروتر درون نظام مصرّانه دنبال بازپس‌گیریِ «سنگرِ حجاب اجباری» هستند و فشار سیاسی و رسانه‌ای را برای احیای نظارت‌های سخت‌گیرانه افزایش داده‌اند. هرگونه تلاش عملی حکومت برای بازگرداندن آزارگری بابت حجاب و پوشش، می‌تواند در ترکیب با فضای سخت اقتصادی و معیشتی موجود، موجی از اعتراض‌های سراسری و پرشدت را برانگیزد که سرنگونی آن را سرعت بخشد.
با این وجود، به نظر می‌رسد رویکرد ملایم‌تر حکومت در برابر زنان بی‌حجاب که در نتیجه مبارزات درخشان جامعه بدست آمده، حاصل یک تصمیم استراتژیک کلیت حکومت برای حفظ نظام است؛ تصمیمی که هر چند از نظر دست‌اندرکاران رژیم موقتی جلوه می‌کند، اما شخص علی خامنه‌ای و شورای عالی امنیت جمهوری اسلامی مبتکر و تاییدکننده آن هستند؛ موضوعی که قوه عاقله نظام مدام تلاش می‌کند تا اهمیت آن را در «شرایط حساس کنونی» به آتش‌به اختیاران گوشزد کند.
