در دومین روز بازگشت تحریم‌های سازمان ملل علیه جمهوری اسلامی که بار اصلی آن روی دوش مردم است، نانوایان در شهرهای اصفهان و مشهد به خیابان‌ها آمدند. کسانی که طبق تعریف باید نان سفره مردم را تامین کنند، در جریان تجمع خود شعار دادند که «وعده وعید کافیه، سفره ما خالیه»؛ این از ویژگی‌های منحصر به فرد حکومت اسلامی است که می‌تواند نان‌آوران جامعه را بی‌نان کند.
نانوایان در خرداد ۱۴۰۴ و چند هفته پیش از جنگ دوازده روزه اعتراضات و اعتصابات سراسری قدرتمندی در شهرهای مختلف کشور سازماندهی کردند که در نتیجه آن دولت کمی عقب‌نشینی کرد و به معترضین وعده داد که بخشی از خواسته‌های آنها را متحقق می‌کند. حالا پس از گذشت چندماه، وعده‌های حکومتی باز هم توخالی بوده و در نتیجه نانوایان بار دیگر مسیر خیابان در پیش گرفتند.
دور تازه اعتراضات نانوایان می‌تواند بار دیگر به همراهی نانوایان شهرها و استان‌های دیگر به اهرم فشار قدرتمندی علیه حکومت تبدیل شود؛ اعتراضاتی که به دلیل موقعیت استراتژیک کالای نان در کل جامعه، می‌تواند و باید با حمایت گسترده مردم از اعتراضات نانوایان همراه شود.
