پس از اینکه پیام شهره شیبانی با جنسیت سیال از ایران را در رنگینکمانان ایرانی منتشر کردیم، یکی از مخاطبین پیامی انتقادی برای ما نوشتند با این محتوا که ما نقش مسئولیت فردی و اجتماعی شهروندان را کمبها میدهیم و مساله بیحقوقی رنگینکمانیها را صرفا در سطحی کلان و سیاسی میبینیم. پیام مخاطب به صورت زیر است:
«باید این فضای سرکوب و پایان بدیم. اگه جنسیت سیال و کوییر داشته باشیم که جامعه و پدر مادرتم سرکوبت میکنن. شما فکر میکنی با وجود این جامعه، پذیرش ما انجام میشه؟ صدای ما بالا بره اما هیشکی نشنوه و هیچی تغییر نکند خب که چی اونوقت!! شما (منظور تشکل رنگینکمانان ایرانی) روی تغییر این جامعه زیاد خوشبین هستید. من که فکر میکنم امثال این دوستمون زیاد هست که هر روز دارن ظلم میبینن و ستم میکشن. همه زندگیمون در سرکوب گذشت، شما هی بگو جامعه بیتقصیره.»
قبل از هر چیز از پیام مخاطب گرامی و ابراز نظری که داشتند تشکر میکنیم و از همه مخاطبین درخواست میکنیم که گرهگاههای ذهنی، انتقادات و پیشنهادات خود را به اطلاع ما برسانند تا در مسیر مشترکی که برای رسیدن به آزادی و برابری داریم، با ایجاد فضای دیالوگ، همگراتر و همنظرتر شویم.
اما در پاسخ به این اظهار نظر مخاطب باید گفت که مسیر تغییر فرهنگ، تفکر، رفتار و نگاه یک جامعه در سطح تودهای و گسترده از طریق سیستم آموزش و پرورش، رسانهها و ابزار فرهنگی، قانون و حمایت قانونی و ایجاد یک سیستم و ساختار سیاسی-اقتصادی مبتنی بر رفاه، عدالت، برابری و آزادی برای همه افراد جامعه است و این ابزارها جز از طریق کسب قدرت سیاسی برای تثبیت این تغییرات پایدار، میسر نمیشود.
تا جایی که به فضای ایران برمیگردد، تا زمانی که نظام جمهوری اسلامی در قدرت است و در حال تولید و بازتولید گسترده تفکرات کوییرستیز، همجنسگراستیز، زنستیز، جنسیتزده، نرمحور و دگرجنسگرامحور است، ما باید اولویت را مبارزه سیاسی-اجتماعی برای تغییر اساسی شرایط فعلی بدانیم و در عین حال از شرایط فعلی ناامید نشویم و بدانیم که شرایط فعلی، نتیجه و اثر این نظام ضدانسانی است و با تغییر آن، خواهیم توانست، زندگی میلیونها انسان را به صورت اساسی تغییر دهیم.
اما اینکه ما روی این تاکید میکنیم که افکار، فرهنگ و سنتهای حاکم بر جامعه، در واقع افکار و فرهنگ طبقهای است که از نظر سیاسی و اقتصادی بر جامعه حاکم است، مجوز سلب مسئولیت فردی برای هیچ شهروندی را صادر نمیکند. اتفاقا برعکس؛ یعنی در عین حال که تمرکزمان را بر مبارزه سیاسی برای ایجاد تغییرات کلان میگذاریم، باید در سطح جامعه فرهنگسازی کنیم، توقعات و انتظارات از شهروندان را بالا بریم، آگاهی عمومی از وضعیت رنگینکمانیها را بالا ببریم و با ایجاد چنین فضایی ارتکاب کوییرستیزی برای هر فردی را با هزینههای بالای اجتماعی مواجه کنیم.
اما این اقدامات هیچگاه نباید ما را به ورطه این نتیجه خیالی بکشاند که با وجود اوباش اسلامی در قدرت، میتوانیم رنگینکمانیها و زنان را آزاد کنیم و شرایطی انسانی برای آنها ایجاد کنیم. در عین حال، توجه به این نکته ضروری است که تحولات سیاسی چند سال اخیر و به ویژه انقلاب زن زندگی آزادی، توجه عمومی به مساله زنان و رنگینکمانیها را فرسخها به پیش رانده است و دستاوردهای بازگشتناپذیری را ایجاد کرده است.
سخن گفتن از ستم و تبعیض، شکستن سکوت و بالا بردن صدای مطالبهگری و دادخواهی، همراه با تشکلیابی و سازماندهی، اثر مهمی در پیشبرد مبارزات جامعه دارد و این مسیر صحیح مبارزه است.